KITAPLARA SIĞINDIM

BUGÜN SADECE YAZIYORUM!!!

Yazmak istiyorum çünkü:
Içimde tuttukça delirecek gibi oluyorum.
Çıkmaza giriyorum.
Sonu olmayan yollara.
Uçsuz buçaksız denizlere.
Özlüyorum belli belirsiz anları.
Kalbi güzel insanları.
Gülümseyen yüzümü.
Gülünce çıkan minicik gamzemi.
Parıldayan göz bebeklerimi.
En çokta eski benliğimi özledim.
Dönemezmiyiz geriye?Hiç mi yolu yok.
Nasıl geldim ben bu noktaya?
Sorguluyorum.Susmuyor aklımdakiler.
Suçluyorlar beni sebepsizce.
Oysa ben masum değilmiyim?
Ne istedim ki ben insanlardan.
Biraz anlayış.Biraz sevgi ve birazda saygı.
Belki bir çift güzel söz.Bir ufacık gülüş.
Insanları mutlu etmek hobim gibi birşeydi.
Kahkalar atsa birisi.Ben ondan daha çok mutlu olurdum.
Artık olmuyor.Olduramıyorum.
Ne kendimi anlayabiliyorum nede sevdiklerimi.
Eski ben olsam değişirmi birşeyler diye düşünüyorum.
Yoruldum yalnızlıktan.
Yalnızlık bir seçim değil kabulleniştir.
Kimse yalnız olmayı istemez.
Kalabalık içinde yalnız olmak yalnızlıkların en büyüğüdür.
Seçimlerimiz bizi farklı hayatlara sürükler.
Isteklerimiz doğrultusunda hareket ederiz hep.
Yaptığımız hatalar doğru gelir bize.
Hayat bizi alır hiç istemediğimiz yerlere sürükler.
Elin kolun bağlanır.
Hareket etmek,girdiğin bu durumdan çıkmak istersin ama kıpırdayamazsın işte.
Çıkmazdayım.Dibe battım biliyorum.
Çıkabilirmiyim ?Çıkamam gibi geliyor.
Ne olur zorlamayın artık beni.
Isterseniz tanımamazlıktan gelin ama seni anlamıyorum demeyin.
Zorunda değilsiniz.Ön yargılı olmayın sadece.
Sizin hiç boğazınız düğümlendi mi?
Haykıramadığınız şeyler kursağınızda kaldı mı.
Yada kalbiniz hiç boğazınızda attımı?
Ağlamak istedim ama akmadı tek gözyaşım bazen.
Kelimeler düğümlendi içimde.
Kalbime sarıldılar teker teker.
Kalbimi öyle bir sıktılar ki
Nefes alamadım bazen .
Yürümek istedim.Ayağa kalkamadım.
Uyumak istedim sadece.
Çünkü uyuyunca ölüyoruz kısa bir zaman.
Ölüm hiç bu kadar tatlı gelmedi bana.
Sonsuz uyku istedim.Sonsuzluğa gitmek.
Gözlerimi kapattığım an.
Bembeyaz bir ışık beliriyor önümde.
Yürüyorum yürüdükçe bedenim kayboluyor.
Nasıl bir huzur bilemezsiniz.
Yok oluyor tüm belirsizlikler.
Sadece bir boşluktasın.
Bembeyaz bir ışıltı.
Masumluğun rengidir beyaz.
Sanki tüm yaşadıklarından arındırıyorsun benliğini.
Gözünü açınca kayboluyor o masumiyet.
Gidiyor tüm umutlarım.
Yok oluyor işte.
Kendimi kandırıyorum hep.
Sessiz çığlıklar atıyorum.
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum.
Siz uyuyorsunuz.Kalbiniz uyuyor.
Duymuyorsunuz.Duyamazsınız.

Bişey paylaşmak konuşmak isterseniz mesaj atabilirsiniz.Kendime bir faydam olmasa bile sizin gibi güzel kalpli insanlara yardımcı olmak isterim.💫
#yalnız_kadın