「M」 ARANYHID •JIKOOK

21~

"Aç ağzını Jimin-ah."

"Doydum Kook."

"Yah, ne doydun daha yeni başladın."

"Lütfen, uyumak istiyorum."

"Jimin, yavrum biraz daha ye... İyileşmek için yemelisin."

"Anneciğim, midem çok bulanıyor. Zaten sık sık yiyorum."

Jimin'in şirkette saatlerce can çekişir gibi sıkılmasının üstünden bir hafta geçmiş. Okuluna başlamıştı. Her sabah eşiyle uyanıp hazılanıyor ve Jungkook şirkete geçmeden önce Jimin'i bırakıyordu. Okulun kapısına bir koruma takmıştı. Jimin bunun sebebini bilemesede şimdilik önemsememişti. Çünkü sorduğundaysa 'önlem için.' Cevabını aldığında tamamen bir rafa kaldırmıştı bu konuyu.

"Tamam oğlum, ama son bir lokma yesen."
İtiraz edeceği sırada ani gelen mide bulantısıyla koşarak lavaboya girmiş kapıyı kapatıp içini çıkartmıştı klozete. Sifonu çekip yüzünü yıkayacağı anda kapı açıldı, içeri giren Jungkook soru sormadan yüzünü yıkadı ve kuruladı Jimin'in.

"Hadi gel Jimin-ah. Uzan biraz odada." Jimin istemsizce gözlerini kapatsada ayık kalmaya çalışıyordu.

Jungkook kucağına aldı ufak tefek bedeni, üst kata çıkardığı anda annesi peşine takıldı.

"Oğlum gelinim iyi mi?"

"Yatırıcam şimdi anne sen aşağı in."

Kadın öylece beklediği anda oğlu içeri girmiş kapıyı yüzüne çarpmıştı. El mahkum aşağı inen kadının ardından Jungkook kucağındaki bedeni yatağa incinebilecek bir esermiş gibi kondurmuştu sadece.

"İyi misin sevgilim?" Jungkook küçüğünün yanına oturmuş ve yanağını okşayarak söylemişti.

"İyiyim sevgilim."

Jungkook yanına uzandı Jimin'in, ve kollarını doladı yanında ki bedene. Jimin direk eşinin göğsünde bulmuştu kendisini.

"Jungkookie~"

"Söyle güzelim."

"Anlatacak mısın artık şu katil meselesini."

Derin bir nefes aldı Jungkook.

"Pekala anlatacağım."

Daha çok sindi Jimin sevdiği koku eşliğinde eşinin göğsüne.

"Ben, çocukluğumdan beri ailemden uzakta yaşadım. Dedem yaşıyordu burada, annemlerse Busan'dalardı. Dedem beni büyüttü burada. Koskoca Seul'de daha ilk okula yeni başlamışken dedem sahip çıktı bana. Orta okuldayken dedem hastalandı." Yutkundu Jungkook. Jimin Jungkook'un kolunda ki elini hafifçe hareketlendirip okşamaya başladı.

"İki buçuk sene... Kanser tedavisi için iki buçuk sene tüm dünyadan doktorlara ulaşmaya çalıştım. En sonunda nefes alamadığı için yığılıp kaldı. Ambulansı aradığımda hareketsizce yerde yatıyordu. Sonrasında bir hafta kadar yoğun bakımda kaldı."

"Annenlerin haberi yok muydu?"

Jungkook cıkladı. Ve boğuk bir sesle gözünden akan sıcak sıvıya engel olamayarak konuşmaya devam etti.

"Annemlere haber verdirmelerine izin vermedim. Bunca zaman yanında olmadılar, şimdi de olmasınlar diye düşündüm. Ve o bir haftanın sonunda doktor beni yanına çağırıp vefat ettiğini söyledi..."

Jimin'de dayanamayıp sıcak damlaların yüzünü gıdıklandırmasına izin verdi.

"Dedemin vefatından sonra evde öylece oturuyorken kapı çaldı. Amcammış. Dedem vefat etmeden önce tüm mal varlığını üzerime yapmıştı. Amcamda benimle anlaşma yapmaya çalıştı, şirketi bana ver diye."