3.BÖLÜM: TANIŞMA

30 5 8
                                    

Babamla sarılmamız bittikten sonra babamla yerlerimize oturduk ama asıl benim dikkatimi çeken şey karşımdaki adamdı biraz daha dikkatli baktıktan sonra anladım, evet aşağıdaki adamdı bu yüzden biraz tanıdık gelmişti ben babama merak içerisinde dönüp tanıştırmasını bekledim ki zaten çok uzun sürmedi "Kuzey bu benim kızım Aysera ,kızım buda ortak iş yaptığımız şirketin mimarı kuzey ve aynı zamanda Tekin amcanın oğlu." Tekin amcayı tanırdım iyi bir adamdı oğlunun da öyle olmasını umar aktan elimi uzattım "tanıştığıma memnun oldum "dedim gülerek "bende memnun oldum" dediğinde içim heyecanla dolmuştu babamın hafif öksürüğünle elimi hızlıca çektim ve babama döndüm "aysera buraya geldiğinden annenin haberi var mı kızım "kafamı evet anlamında salladım "bu arada baba ev arkadaşı arıyor musun ?"babam şaşırsa da küçük bir çocuk gibi "yoksa temelli mi döndün " "evet baba temelli döndüm seni bugün arayacaktım ama şarjım bitmişti "

Babamla konuşurken bir yandan da kuzeyi izliyordum ve sıkıldığını anlamam ile konuyu değiştirmeye karar verdim ve ona "Hangi okuldan mezunsun " dedim ve demez olaydım sanki hata yapmışım gibi sert bakıyordu bir anda kül olduğumu sandım sonradan imdadıma babam yetişti "aysera kuzey senden sadece bir yaş büyük kızım ,yetenekli olduğu için babasına şirkette yardımcı oluyor  yoksa oda  okuyor " anladım tarzında kafamı salladım "baba konu açılmışken söyleyeyim ben burada okula gitmem gerekiyor  ama hangi okula,buna çözüm bulmalıyız "babam sanki aklında bir şey varmış gibi kuzeye dönüp "sen hangi okulda okuyorsun kuzey" sert bir tonda lafa gidiğinde bir anda ürksem de hiç bozuntuya vermedim" Yıldırım Mimarlık Fakültesi "babam onaylarca başını salladığında kuzey birden ayağa kalktı "Kenan bey ben gitsem iyi olur daha sonra devam ederiz" demesine bozulmuştum çünkü gitmesini istemiyordum "tamam kuzey sen git senden son bir şey rica etsem  sen eve giderken bizim evin önünden geçiyordun demi " "evet de ne oldu bir sorun mu var " "yok benim işim baya uzun sürecek zaten,  birazdan buradan sizin şirkete gidecem rica etsem ayserayı eve bıraka bilir misin burada sıkılmasın " kuzey istemsizce kafasını salladı " tamam , seni aşağıda bekliyorum " ve kapıdan çıktı bende babamla vedalaşıp odadan çıtım.

Bavulumla birlikte aşağı inince kuzey spor arabasına yaslanıp sigarasını içiyordu beni görünce son bir yudum daha alıp yere atıp ayağıyla ezdi buna sevindim çünkü sigarayı sevdiğim pek söylenemez.kuzey yanıma gelip bavulu aldı ve sürücü koltuğuna oturdu bende çok beklemeden arabaya bindim

Yolculuğumuz sakin geçti, kuzeyle bir iki defa konuşmaya çalışsam da sonuç hep olumsuz oldu,ya hiçbir şey demiyor yada tek kelime ediyor bende ümidimi kesip camdan dışarısını izledim babamın evinin önüne geldiğimizde "teşekkürler " dedim ve yine cevap yok insan bir rica ederim der, bu tavırları beni sinirlendirmişti ve arabadan hızlıca indim oda benle birlikte inip bavulumu arabadan indirdi tekrardan bir şey demeden ileri doğru yürüyüp evin önündeki bekçiyle bir şeyler konuşup geri geldi bir şey demeden arabaya binip hızlandı,arabanın arkasından şaşkın bir biçimde baka kaldım kendi kendime onu eleştirip durdum ama bir yandan da karizmasına hayran kaldım.

Eve girdiğimde solonun siyah, beyaz ve karamel renkleriyle dizayn edilmesini beğendim ve hızlıca telefonumu şarja takıp kendimi siyah koltuğa bıraktım yorgunluğumu üzerimden atmak için uyku moduna girdim çok rahatlamıştım çünkü koltuklar büyük ve yumuşaktı ve beni rahatlatmıştı .

Gözlerimi araladığımda her yer karanlıktı şarja taktığım telefonumu elime alıp flaşı açtım yukarıdan seslerin geldiğini duyunca yavaşça yukarı çıktım, sesler koridorun sonundaki odadan geliyordu ,yavaşça yürüyüp kapıya ulaştım kapı aralıktı ve sesler daha netti babam biriyle tartışıyordu ama o kişiyi göremedim çünkü kapüşonlu giymişti ama sesinden de anlaşılıyordu ki bu bir kadındı ve babama kontrolsüzce bağırıyordu " Eğer o not defterini en kısa zamanda getirmezsen kızını yalnız bırakma ve arkasını kolla.."
duyduğum bu sözler karşısında elim ayağım titremeye başlamıştı korkarak ve yavaş adımlarla odama doğru hızlandım odaya girip kapıyı kitledim yatağa yavaşça uzandım , bu olanlar neyin nesiydi babama bağıran kadın kimdi ,ne not defteriydi bu ,hiç bir şey anlamamıştım ve bütün gecemi bu soruları düşünerek harcamıştım.

Sabah saat 6'da kalkıp spor kıyafetlerimi geçirdim üstüme ,yavaş ve sessiz adımlarla evden çıktım hava aydınlıktı ama kimseler yoktu bahçe kapısına doğru yürüdüm , evimizin ilerisinde küçük bir koy vardı oraya doğru koştum yorulduğum için durup hem dinlendim hemde suyumu yudumladım burada bir sürü ev yan yanaydı ve hepsi birbirine benziyordu yoluma hafif adımlarla devam ettim, koya en yakın, sitedeki sonuncu ev diğerleriyle farklıydı ve kapısında AKARSLAN yazıyordu burası kuzeyler'in eviydi sanırım yada ben karıştırıyorum pek emin olamadığım için evin tam karşısına geçip evi biraz daha incelerken kapıdan sarı saçlı benimle aynı boylarda bir kız çıktı uzun süre kıza baktığım için kız bana doğru geliyordu sanırım kızacaktı kız önümde durduğunda "tanıdık birimi var "şaşırmıştım beklediğimden fazla kibardı "hayır sadece eviniz ve kapıdaki AKARSLAN yazısı dikkatimi çekti "kız gülerken bende ona eşlik ettim " artık tanıyorsun ben AÇELYA AKARSLAN bu evin en küçük kızıyım annem babam ve arada bir yanımıza gelen abim ile  yaşıyorum , sen sanırım buraya yeni geldin yoksa seni tanırdım hangi eve taşındınız?"kızın bana karşı merakı beni gülümsetti "bende AYSERA KANDEMİR sitenin başındaki evde babamla yaşıyorum ,beni görmemiş olman mümkün çünkü daha dün geldim ve bende kimseyi tanımıyorum seninle tanıştığıma memnun oldum "kızla beraber konuşa konuşa ilerledik oda arkadaşlarıyla buluşacağını ve benimde gelmem gerektiğinin söylediğinde inkar etmeden kabul ettim bir an önce arkadaş edinmem lazımdı .

Koyun ortasındaki banklardan birine oturup açelyanın arkadaşlarını bekledik çok geçmeden iki kız ve iki erkek yanımıza geldi . Arkadaşları açelyaya bu kim dercesine bakarken aralarından bir kız " aysera " sesin sahibine kafamı çevirdiğimde uçakta karşılaştığım kız olduğunu fark ettim "idil ,seni burada görmeyi beklemiyordum şaşırdım " kız yanıma yaklaşıp sarıldı bir yandan da "bende" dedi herkes bizi izlerken açelya arkadaşlarına açıklama yaptı "arkadaşlar bu Aysera sitemize yeni taşındı , aysera buda benim arkadaşlarım idil,Elif ,Emir ve Borayla tanış" herkesle el sıkışıp selamlaştım hepimiz bilikte yakındaki bir çay bahçesine geçip oturduk ve bana yöneltilen soru yağmurundan beni telefonumun zil sesi kurtardı ve masadan biraz  uzak da  telefonu açtım " alo, baba efendim" babamın öfkeli sesinden anladığım kadarıyla başım beladaydı "aysera sen neredesin kafayı yiyecektim evden neden çıktın, neredesin hemen konum at birini göndereceğim " "baba sakin olur musun iyiyim ben yeni arkadaşlar edine bilmek için dışarı koşu yapmaya çıktım, gerçekten birini yollamana gerek yok " babamın dinen öfkesi tekrardan arttı "tamam ama genede konum at birini yollayıp anahtarları yollayayım benim hemen işe gitmem gerek" babamı daha önce böyle görmediğim için onayladım vedalaşıp telefonu kapattım ardından babama konumumu yolladım ,masaya döndüğümde herkesin gözleri merakla açıldı yerime oturup kısa bir açıklama yaptım ve limonata dolu bardağa uzanıp içtim.

Arkadaşlarla koyu bir muhabbete dalmıştık "aysera" ben ve masadaki herkes adımı seslenen adama döndürdü kafasını "kuzey" dediğimde gözler bana döndü " buraya gel çabuk" sözünü dinleyip yanına gittim beni kolumdan tutup ağacın altına sürükledi istemsizce bağırdım "al bunları baban gönderdi ve eve götürmemi söyledi " elindeki anahtarlara uzanıp aldım "sen gidebilirsin ama ben gelmiyorum tek başıma gidebilirim" arkamı dönüp çay bahçesine doğru yürüdüm arkamdan adımı seslenen kuzeyi duymamazlıktan geldim ve yürümeye devam ettim beni kolumdan tutan bir el durdurana dek.

Bölüm beğendinizmi ??

ATEŞ VE AŞK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin