7 (18+)

2.7K 48 19
                                    

Χθες έφτασα στο διαμερισμα μου που ειναι 5 ωρες απο το παλιο μου.

Ηθελα να κανω μια αρχη και να με.

Το τωρινό μου διαμέρισμα ειναι σχετικα μικρο αλλα μια χαρα μου κανει, χθες με το που εφτασα εκανα μεταγραφη σε ενα σχολειο εδω κοντα.

Και πριν απο λιγο γυρισα απο το μαγαζι, εχω παρει κατι ηλικα για να προσπαθησω να φτιαξω το ποτο "μαργαρίτα".

Και γενικα ετσι κυλαει η ζωη μου αυτες της 2 μερες εδω, μπορω να πω πως μου λείπει αρκετα η Αθηνα και ο Δημη- Οχι

Ο χτύπος της πορτας με ξυπνησε απο της σκέψεις μου και σηκώθηκα γρήγορα να ανοιξω.

Τι φαση δεν θυμαμαι να καλεσα κανενα αναρωτήθηκα οσο δίσταζα να ανοιξω .

Κοιταξα απο το ματακι και τα ματια μου ειδαν ενα αρκετα ομορφο τυπο αλλα σχετικα αγνωστο.

Αμεσως ανοιξα την πόρτα και περιμενα να ακουσω τι ηθελε να πει.

"Καλησπερα ειμαι ο νεος σου γείτονας , οχι εμ βασικα εσυ είσαι" κομπλαρε σε μια φαση και του χαμογέλασα για να τον κάνω να νιωσει ανετα.

"Ηθελα να σε καλωσορίσω στην γειτονια μας φέρνοντας σου ενα δωρο". Μου έδωσε ενα βάζο με λουλούδια .

Εμ ο οκευ.

"Ευχαριστω πολυ μπορεις να περασεις αμα θελεις" πηρα το βαζο στα χερια μου και πηγα να το βαλω στο τραπεζακι.

"Ναι ευχαριστω" ειπε κλείνοντας την πορτα αφότου περασε μεσα.

"Συγγνωμη που ξεχασα να συστηθώ βλακεία μου. Τζακσον" μου εδωσε το χερι του και χαμογελασε.

(Einai aytos sthn fwto panw)

"Σιγά δεν βαριέσαι, κατερινα " ενωσα τα χερια μας και χαμογελασα και εγω.

-----

Με τον Τζάκσον αποφασίσαμε να πιουμε λιγακι και να γνωριστούμε και οι ωρες κύλησαν οκευ;

"Λοιπον εγω πρεπει να φυγω" ειπε και σηκωθηκε απο την καρεκλα.

"Ναι ναι σίγουρα" χαμογελασα και τον πηγα μεχρι την πορτα.

"Χάρηκα παρα πολυ για την γνωριμια" ειπε δίνοντας μου ενα χαμόγελο.

"Και εγω το ιδιο"χαμογελασα απλα και του έκλεισα την πορτα στα μουτρα.

Ξερω θα με πειτε ηλίθια η κατι τετοιο γιατι ο Τζακσον είναι πραγματικα ενα παρα πολυ καλο παιδι και εγω σαν ηλιθια καθομαι και σκέφτομαι τον αλλον.

That's How We Met (18+)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora