11

1K 44 12
                                    

Καθομαι στα σκαλακια του σπιτιου καθως η ωρα ειναι 5 το πρωί και ο Δημητρης κοιμαται .

Ειμαι τοσο μπερδεμένη δεν ξερω τι θελω πραγματικα  νομιζα οτι γνωρισα τον πραγματικο ερωτα της ζωης μου αλλα οταν ξανα ειδα τον Δημητρη δεν ξερω τι επαθα.

Πινω λιγο απο το ουισκι μου και σηκωνομαι, νιωθω ζαλαδα αλλα σατιρίζομαι στα σκαλοπάτια και ξανα καθομαι.

Νιωθω την παρουσία του στο χώρο αλλα συνεχίζω να εχω στραμμένο το βλεμμα μου ευθεία.

"Δεν εχεις κοιμηθεί καθολου και καθεσαι και πίνεις εδω και δυο μερες" λεει καθως τον νιωθω να με πλησιάζει.

Εγω δεν λεω τιποτα και συνεχίζω το ποτο μου.

"Μιλα μου λιγακι κατερινα ανησυχώ γαμωτο" ανεβαζει την ένταση της φωνής του.

"Σκασε γαμωτο που ανησυχεις και απο πανω τοσο καιρο γαμω δεν ειχες αφησει σημάδι και οταν εμαθες πως ειμαι χαρούμενη με καποιον άλλον εκανες την εμφάνιση σου για να τα χαλασεις ολα" γυριζω το κεφαλι μου και τον κοιταζω εχθρικά στα ματια.

"Δεν ειχα αφησει σημαδι; σε έπαιρνα τοσα τηλέφωνα και δεν μπηκες καν στον κόπο να μου απαντήσεις σε κανενα , ηθελα να ερθω να σε βρω αλλα δεν ειχα ιδεα που στο διαολο εξαφανίστηκες αυτο εκανες παντα το βαζεις στα ποδια δεν μπορεις να κανεις τιποτα αλλο γαμωτο " ενώνει τα φρυδια του αλλα παραμένει ψύχραιμος.

  
Δεν τον αφήνω να με προσβάλει αλλο. "Απο την στιγμη που ανοιξες το στομα σου εκείνη την μερα έχασα καθε σταλα σεβασμου που ειχα απέναντι σου, για αυτο δεν μπηκα καν στον κόπο να συνεχίσω να ασχολούμαι μαζι σου μου έδειξες ποιος εισαι ξερασες το δηλητήριο σου και τώρα νομιζεις πως ολα είναι ενταξει.. εχουμε τελειωσει γαμω εδω και τοσο καιρο απλα παρτο χαμπάρι και επιτελους εξαφανίσου απο την ζωη μου και ασεμε να την ζήσω με ηρεμια   ".

Σηκώνομαι και βγαινω απο την αυλη,παω στο αμαξι και αρχιζω να σπρώχνω την αμμο απο μπροστα απο της ροδες με τα χερια μου και μπαινω στο αυτοκίνητο.

Βαζω μπρος και το αυτοκίνητο κινείται, βγαινω στην εθνική και παταω περισσότερο το γκάζι προσπαθώντας να βγαλω τα νευρα μου εκει.

Προσπερνάω αυτοκινητα και νιωθω το κινητο μου να δωνειται στην τσέπη μου, το ονομα του τζακσον εμφανιζεται στην οθονη και νιωθω ανακουφισμένη.

Παω να το σηκώσω και βλεπω ενα αμαξι να ερχεται προς το μερος μου υπερβολικα γρηγορα.

That's How We Met (18+)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora