Yangından Sonra

7 Bölüm

Multide Bölüm şarkısı( lütfen şarkıyla okuyun):BÖ elimi tut🖤

Kendimi toparlayıp tüm gücümle onu itdim. Sonunda kolları arasından çıkmışdım. Fakat Siyah milim bile yerinden kıpırdamamıştı. Gözlerindeki bakışları anlayamıyordum ama sinirlenmem onu tatmin etmişe benziyordu.

Kendimi toparlayıp " Delirdin mi neden beni buraya çekiyorsun ha?"diye bağırarak sordum.

" Kapıya parçalamak istermiş gibi vuran da bendim zaten" alaycı sırıtışla söylediyi şeye

" Aşağıda seni bekliyorum. Konu kapanmadı"diyerek kapıya yöneldim.

Hemen banyodan çıktığım gibi odasından da çıkıp merdivenleri çıktığım hızla inip salondaki koltuklardan birine oturdum. Yüzüme yapışan saçlarımı itip kalbimin sakinleşmesini bekledim.

Neredeyse iki dakikadır kımıldamadan oturuyordum. Merdivenlerden inen Siyahı görmemle ayağa kalktım. Üstüne siyah vücudunu belli edecek tişört altına ise rahatlığı buradan anlaşılan eşofman giymişti. Masaya oturup yemeye başlayınca geçip sandalyelerden birine oturdum.

" Şimdi şu konuyu uzatmadan bir karara varalım. Senin evinde sürekli hırsız muamelesi görmek istemiyorum. Bu yüzden başka bir yerde çalışalım"

Hala yemeğe devam ediyordu. Konuşuyorken bana bakmadı bile. Dinlemiyormuydu yoksa?

Sonunda çatal ve bıçağı kenara koyunca konuşmaya başladı." Bir.Sana hırsız muamelesi yapmıyorum. Evimde eşyalarıma dokunmamanı istemem gayet doğal hakkım.Bu arada bu herkes için aynı bir kural. İki. Sana başka yerde çalışmak istersem söylerim merak etme"

Bilerek yapıyordu ya. Beni delirtmek için.Konuşurken ciddiyeti sanki bir toplantıda şirketin geleceğini hall eder gibiydi.

" Sırf bu proje için sana katlanıyorum." Sinirle söylediklerime küçük bir kahkaha atıp

" Partnerleri değişen sensin. Unutdun mu?Ayrıca beceriksiz birine katlanan benim" Söylediğiyle kendime yine lanet savurdum. Sadece kısa süre diye kendime hatırlatdım. Sonra yüzüne bile bakmam bu ego tavanının.

" Ben beceriksiz değilim birkere. Ayrıca gayet güzel öğreniyorum herşeyi. Kısa sürede göreceksin beceriksiz dediğin kızı" söylediklerimle kaşları havaya kalktı.

" Öyle olsun bakalım. Bu benim işime yarar. Ayrıca hocan bensem ileride büyük işler başarıcağını söyleye bilirim."

Göz devirip masadan kalktım ve koltuklardan birine oturup Siyahın yemeğini bitirmesini bekledim.

Yaklaşık iki saatdir ders çalışıyorduk. Bu sessizlik bedenimin mayışmasına neden oluyorken yine uykum gelmeye başlamıştı. Siyah bir şeyler anlatıyordu. Uykum o kadar geliyordu ki onu anlamakta zorluk çekiyordum. Siyahın omzu bana başını koy uyu diye bağırıyordu. Gözlerimi kırpıştırıp uykumun biraz dağılmasını istedim ama aksine gözlerim kapandı. Göz kapaklarım o kadar ağır geliyorduki.Dayanamayacağımı anladığımda başımı Siyahın omzuna koyup kendimi uykuya teslim etdim.

Gözlerimi araladığımda her yer kapkaranlıktı. Bir kaç kez açıp kapadım ama hayır görüntü hala aynı. Neredeyim ben? Uyuduğum yer gayet yumuşak.Bu demek oluyorki yatakdayım. Ben ne zaman yatağıma geldimki?Arkamda küçük beyaz ışık hissedince ne olduğunu anlamak için döndüm.

" Oh Shit" bağırarak arkaya sıçramamla yere düştüm. Yatakda benden başka biri vardı. Telefonun ışığı yüzüne düştüğü için double korkmuştum.

Bir anda yatakdaki adam kalktı ve duvara yaklaşınca ışıklar yandı. Gözlerimin yanmasıyla kapatdım . Yavaş yavaş açınca gözlerim ışığa alıştı. Hala yerde oturmuştum ve karşımda bana salakmışım gibi bakan Siyah vardı. Demek o adam Siyahmış.