Yangından Sonra

3 Bölüm

Muldite:Elisa;)

Gördüklerim ise:Gülümseyerek geniş ve şık merdivenlerden iniyordum.Sebebini bilemediğim  bir heyecan vardı içimde.Duvardaki büyük aynada kendime baktım.Çok güzel görünüyordum.Elbisem muhteşemdi .Birden büyük bir gürültü koptu.Kısa sürede her yer alev almaya başladı.Nereye kaçacağımı bilemedim, bacaklarım sanki gördüklerim'le kilitlenmişdi.Alevler arasından geçen kara siluetler, bağırışma ,ağlama sesleri, kırılan pencerelerin sesi, silah sesleri hepsi bir-birine karışmıştı.Seslerin kime ait olduğunu bilmiyorum.Deli gibi ağlıyordum, dumandan nefesim kesilicekmiş gibi hiss etdim.Anne,Baba diye bağırıyordum ama beni duya bilecek birinin olduğuna inanmıyorum. Ölüm. Gerçekten bu sonmu? Başımın üstünde bir gürültü daha koptu. Gözlerimi sesin geldiği yere çevirmemle yukarıdan üstüme alevler içinde bir şeyin geldiğini gördüm.                     

"Elisa bu kabusu defalarca gördüm. Ve gerçekten yaşıyormuşum gibi her seferinde o dumanda boğuluyormuşum gibi hiss ediyorum."

"Tamam geçti artık. Hem kabuslar bize bir şey yapamaz.Dimi? Korkma yaşıyorsun" gülümseyerek  sarıldı .Ayrılırken yüzünde anlamadığım bir ifade vardı.

"Ben yatmaya gidiyorum.Güzelim rüyam senin yüzünden yarım kaldı"söylediyi şeye gülmeden geçemedim.Elisa çıktı ve kapıyı kapatdı.

Saate baktım 05:30 tu.Uyuyamayacağımı bildiğim için yeni telefonumu keşf etmek kararına geldim. Babam numara falan işini hall etmişti önceden. Yeni uygulamalar indirdim. İnstagramda Suzanı ve okuldaki bir çok kişiyi bulup ekledim.

Telefonla uğraşa-uğraşa saat 9 olmuş bile.Şu telefon insanı kendine haps ediyor resmen.Mutfağa inip bir şeyler yemem lazım.İndiğimde annem tezgahda bir şeyler yapıyordu.Masa çoktan hazırdı bile ve çok güzel görünüyor. "Günaydın anne" sesimi duyunca "Sanada günaydın" diyip bana bakıp gülümsedi ve tekrar döndü işine.

"Krepler hazır olacak şimdi, Elisayı da uyandır. Bugün üstümüze bir şeyler almaya çıkalım."deyince çok sevindim.Çünkü parti için de bir şeyler ala bilirdim.

"Zamanlaman mükemmel"deyip yukarı çıktım. Elisayı uyandırdıktan sonra neyseki alış-verişe çıkacağımızı duyunca hemen kalktı aşağı indim, masaya oturdum.Kreplerde hazırdı.Babam ardından da Elisa geldi ve oturdular. Kahvaltımı yaptım. Kalkacakken Babam "Armila gördüğün kabuslardan haberim var, yarın saat 2 de psikolog Murat Sarısoyla randevun var. 1 de hazır ol gelip seni arabayla götüreceğim."demesiyle Elisaya baktım gözlerini hemen aşağı dikti.Neden babama söylediki?Sadece saçma kabus bunlar.

"Ne işim var benim psikologla ya,istemiyorum"deyip red etdim. Tabiikide gitmeyecektim. Bu çok saçma.

"Armila sana sormadım psikoloğa gitmek istiyormusun diye.Gideceğiz .Bu senin iyliğin için unutma"

Anneme baktım bir şeyler söylesin diye. Ama oda kararlı bakışlarla babamı destekliyordu. Dudaklarımdan dökülen alaycı bir gülümseme sonrasında kalktım masadan. Psikoloğa ihtiyacım yoktu ki. Nereden çıktı bu iş ya.

Banyoda dişlerimi fırçaladıktan sonra odama gitdim ve hazırlanmaya başladım.Birazdan çıkardık her halde evden.Mavi tişört altına da kot pantolon giydim. "Kızlar hadi hazırsanız çıkalım" annemin sesi'le sadece telefonumu alıp çıktım odadan.

Bize yakın AVM ye geldik. Mağazalardan birine girip, kıyafetler seçmeye başladık. Elisa koluna bir sürü şey doldurup kabine doğru gitdi. Bende bir kaç şey seçmiştim. Gidip deneyelim bakalım.

Alacaklarımı kenara koydurtdum. Son olarak  askılı beyaz bluz ve onun altına kot şort giydim.Havalar dağa sıcak geçtiği için ince giymemde bir sorun yoktu.Bence bu partiye gayet uygun. Altı-üstü bir parti işte. Nasıl rahatsam öğle gideceğim.Uğraşamam şimdi elbiseyle falan.