Gözümü açtığımda Doruk görüş alanıma girdi. Bu rüyamı acaba diyerek gözlerimi ovuşturup elimi cimcikledim. Tiz bir çığlık attığımda ise Doruk yerinden kımıldamaya başlamıştı bu neydi şimdi bunun ne işi vardı benim yattığım odada ya. Yatak olduğu gibi odada bir de ikili küçük koltuk vardı ve Doruk orada uyuyordu. Başka oda mı yoktu koskocaman evde acaba? Allahım sen beni nelerle sınıyosun yarabbi. Üvey abiye bak sen! Milletin ki yakışıklı boylu poslu şeyli çıkar bizimki de öküzün hödüğün önde gideni ya! Aslında yakışıklı karizması var ya her kızın beğeneceği bir tip olsa gerek diye düşünecektim ki ne düşünüyorum ben bu hayvanı banane yani. Yataktan kalktığımda Doruk gözlerini ovuşturup bana baktı ''Uyandın mı sen'' diye soru yönelttiğinde ise tek yaptığım göz devirmekti. Gözlerim açık ve ayaktaysam uyuyor mu oluyordum acaba? Sabır ya.
''O gözlerini sökerim senin göz devirme bir daha bana kardeşim'' dediğinde 'kardeşim' kelimesine vurgu yaparak demişti.Onu önemsemeyip tuvalete gittim.
***
Kahvaltı yapmıştım tabi boğazımdan geçmese de zar zor yemiştim. Telefonumun sesini duyduğumda hemen elime alıp kimin aradığına baktığımda gördüğüm kişiyle sinirlerim bozuldu. Hayır arama demiştim ya arama dememden ne anlıyordu acaba! En azından biraz süre verebilirdi ki onu dinleyeyim dimi yani. Annemdi arayan. Açıp açmamak arasında kalmıştım ama bir yanım aç Melis diyordu. ''Ne var''
''Melis kızım'' dediğinde bu annem değildi bu Kerem amcaydı. O niye konuşuyordu ki annem nerdeydi. Of tabi ya o gel dicekti ama şuan istemiyorum geri dönmek istemiyodum ama.
''Noldu Kerem amca? Ne olur sende gel annen şöyle böyle deme''
''Yok kızım öyle bir şey demicem ama öncelikle sakin olmanı istiyorum kötü bir şey yok korkma tamam mı?'' dediğinde içime kurt düşmüştü. Annem? Yoksa anneme bir şey mi oldu?
''Kerem amca noldu anneme bir şey mi oldu yoksa noldu söylesene''
''Sakin ol kızım annen iyi şuan da sen öyle dün şey yapınca tansiyonu falan düştü işte baygınlık geçirdi ama şuan iyi evdeyiz yarım saat önce geldik hastaneden hatta arkadaşların Kaan ve Alev de burada''
''Ben, ben hemen geliyorum Kerem amca sağol'' dediğinde bir şey demesine fırsat vermeden telefonu kapatıp Doruk'u bulmaya çalıştım. Neredeydi bu ya!
Bahçeye çıktığımda bankta oturduğunu gördüm yanına gidip ''Benim hemen eve gitmem lazım'' dediğimde bana dönüp biraz şaşkınlık geçirdi ama sonra ciddi haline dönüp ''Ne oldu hayırdır dün istemiyordun dönmek falan''
''Annem işte annem baygınlık geçirmiş dün ben öyle yapınca'' dediğimde kahkaha atıp ''Çokta umrunda sanki dimi annen? Umrunda olsa öyle davranmazdın'' dediğine sinirlenmiştim. Ne haddineydi onun benim annemle aramdaki sorunu yargılamak!
''Senin ne haddine burnunu sokmak! Sanane hem abiciğim!'' dediğimde bende 'abiciğim' kelimesine vurgu yaparak söylemiştim. Nedense bi an gözleri koyulaştı ve ciddi halini aldı. Ah Allahım sayıyla mı veriyosun ya!
***
''Annem'' dediğimde annem boynuma sarılıp ağlıyordu o ağlayınca bende dayanamayıp ağlamaya başladım. Korkmuştum ne kadar kızsam da korkmuştum birde onu kaybetmekten korkmuştum bi an kötü bir şey oldu sanmıştım Kerem amca öyle konuşunca. Anneme birşey olsa dayanamazdım artık. Babam arkasına bakmadan bana haber vermeden çekip gitmişti. Hiç aramamıştı ben aradığımda ise açmamıştı telefonlarımı. Düşüncelerimden sıyrılıp anneme döndüm geri ''İyi misin şimdi anne'' dediğimde yanağımı okşayıp
''Sen yanımdasın ya güzel kızım ben çok iyiyim bir daha gitme ne olur'' demişti. Dediğine içim sızlamıştı belli ki üzülmüştü ama ben de o an ne yapacağımı bilememiştim. Alev ile Kaan yine annemi yalnız bırakmamıştı.
YOU ARE READING
ÜVEY ABİM
Teen FictionOKUYUP BEĞENECEĞİNİZİ DÜŞÜNÜYORUM UMARIM DÜŞÜNDÜĞÜM GİBİ OLUR :))