Magkapatid✔

Part 4

-Angel Point of View-

"Babe, kamusta sa pakiramdam ang hawak mo?" tanong sa akin Rodel, nakilala ko siya sa school namin. Niligawan niya ako at sa huli'y sinagot ko.

"Okay naman, pakiramdam ko na nasa himpapawid na ako." sagot ko sa kanya at ginawaran ko naman ito ng halik sa labi.

"Hindi ka ba uuwe, babe?" bumaling ang tingin ko sa kanya. Seryoso itong nakatingin sa akin, humiwalay ako sa yakap niya.

"Ano ang gusto mong iparating?" inis kong tanong dito, akala niya bang masaya ako sa bahay na iyon puro problema lang ang dala ng bahay na iyon.

"Hindi ka ba naaawa sa ate mo, ilang araw ka ng hindi nauwe. Ayaw mo bang bisitahin ang kapatid mo?" anito, ano ba ang nakain ng lalaking ito at ang babaeng iyon ang pinag-uusapan namin.

"Hinding-hindi na ako babalik sa lugar na iyon, Rodel." matigas kong sagot sa kanya. 

"Tsaka huwag na nating pag-usapan ang babaeng iyon." ani ko bago ko siya halikan sa labi.

"Paligayahin mo ako, Rodel." bulong ko sa kanya.

"Masusunod, Angel."

Sabay naming pinagsaluhan ang init nang aming mga katawan. "Mahal na mahal kita, Angel"

"Mas mahal kita, Rodel."

Nakahiga ako sa bisig nito habang nilalaro ang nipple nito. "Babe, alam mo ba nung mga bata palang kami?"

"Siya lang ang naging kinakausap ni mama, siya lang ang naiintindihan ni mama."

"Magkasundo kaming dalawa ni ate nung mga bata pa, lahat ng bagay ay sabay naming ginagawa. Hindi na nga kami mapaghiwalay noon pero isang beses na napalo niya ako, doon ko naramdaman ang pagmamahal sa akin ni mama. Pinalo niya nun si ate, pero umasa ako. Mas naging malapit sila ni mama hanggang sa pumanaw ito. Hanggang sa huli ate ko pa din ang kasa-kasama niya." tumulo ang luha ko, masama ang loob ko sa kanya dahil wala siyang kwentang ate.

"Baka naman mali lang ang pagkakaintindi mo." ani Rodel.

"Siguro, mas matanda siya sa'yo kaya siya ang nilalapitan ng mama mo. Alam mo naman na ang nakakatanda ang may alam ng mas makakabuti sa iyo. Kausapin mo ang ate mo, baka pagsisihan mo sa huli."

"Hindi ko pa kaya, Rodel. Ayako pang makita ang nakakasuya niyang pagmumukha." saad ko.

"Pag-isipan mo ang magiging desisyon mo, Rodel. Kasintahan kita pero mas alam ng ate mo ang nakakabuti sa'yo." anito.

"Huwag na nating pag-usapan ang bagay na iyan." pakiusap ko kay Rodel, tumango ito at hinalikan ang noo ko.

Masasabi kong maswerte ako sa lalaking ito dahil kahit na ganito ako ay tinanggap niya ako at pilit na pinapangaralan.

Oo nga't siya ang nagturo sa akin ng ibang masasamang bagay pero may  kabutihan ang puso nito na siyang aking hinangaan.

Masyado akong nagpalamon sa galit at inggit kay Ate. Hindi ko man lang naisip ang mararamdaman niya.

Pupuntahan kita pero hindi sa araw na ito, kailangan ko munang pag-isipan ang magiging hakbang ko.

Sana mapatawad mo ako ate. Sana tanggapin mo akong muli sa buhay mo. Babalik ako not now, but soon.

"ANGEL, may tumatawag sa cellphone mo." sigaw ni Rodel sa akin, dali-dali naman akong lumapit sa kanya.

"Sino?" tanong ko, humalik muna ako sa kanya bago ko kunin ang cellphone ko.

"Ate mo." anito.

Natigilan ako sa sinagot niya kaya imbes na sagutin ang tawag ay pinatay ko ito.