11:11 [COMPLETED]

FIFTEEN

FIFTEEN~

THIRD PERSON POV

It's been three weeks since that incident happen,Shane is still sleeping peacefully.The Doctor said that she will wake up soon and they don't have to worry.

Pero sa tatlong linggong nakalipas,madaming nagbago,hindi aware si Shane sa mga nangyayari,mahimbing lang siyang natutulog,at walang kaalam alam sa mga nangyayari sa paligid

.
.
.
.
.

SOMEONE'S POV

Nabalitaan ko yung nangyari kay Shane,agad akong nataranta at agad na nagkuha ng ticket pauwi,hindi ko alam ang gagawin bigla akong kinabahan,

Nalaman ko nalang ang sarili ko na nandito na sa Hospital kung saan naka confine si Shane,

Ng pumasok ako ng kwarto,naabutan ko si Shane na mahimbing na natutulog,napansin ko na siya lang ang naririto,lumapit naman ako sakanya at kinapitan ang kamay.

Agad tumulo ang luha ko,hindi ko alam kung bakit,pero nasasaktan ako na makita siyang naririto sa Hospital.

(FLASHBACK)

"Shane,hintayin mo ako"

"Ang bagal mo naman,dalian mo"sigaw ng batang si Shane

"Hintay lang"sabi ng batang kalaro ni Shane habang hinihingal

Hanggang sa makarating sila sa tuktok ng building

"WOW!" sabi nilang dalawa

"Ang gandaaa!" Sabi ng batang si Shane habang pinagmamasdan ang paglubog ng araw

"Shaneee,wag ka masyadong magpagod" paalala ng batang kasama ni Shane

"Ano ka ba,ayos lang yan,ahahahaha ang lakas lakas ko kaya" sabi ng batang si Shane habang nakangiti

.
.
.
.
.
.
.
.

"Shane?"dahan dahang binuksan ng bata ang pinto ng kwarto ni Shane,hanggang sa mabuksan niya ito at makita ang nangyayari

Nagkakagulo sa loob,nakita ng bata ang maguang ni Shane sa gilid habang umiiyak,dahan dahan niyang nilingon ang hinihigaan ni Shane.

Nabitawan ng bata ang hawak nitong laruan ng makita ang kalagayan ni Shane.

.
.
.
.
.
.
.

Habang naglalakad sa hallway ang bata may narinig itong nag uusap

"Kailangan natin itong gawin" sabi ng boses babae

Lumapit pa ito ng konte at nakinig sa pag uusap

"Gusto kong makalimutan niya lahat ng mga sakit na dinadanas niya"dagdag pa nito

"Pero,paano nalang siya?" Tanong nito

"Maiintindihan din niya ito balang araw,pero ngayon kailangan natin itong gawin para sa ikabubuti niya"

.
.
.
.
.
.
.
.
.

(END OF FLASHBACK)

Nakatingin pa din ako sa taong matagal ko ng hindi nakikita habang hawak ko ang kamay nito

"Shane nandito na ako,at hindi na kita ulit iiwan"at hinalikan nito ang kamay ni Shane

Lumipas pa ang minuto at nandito pa din ako,nakatitig lang ako kay Shane simula ng dumating ako dito,sobra ko siyang namiss

"patawad kung umalis ako ng walang paalam,hindi mo din naman ako maalala"at dahil dun unti unting tumulo ang luha ko na kanina lang tumigil,at ngayon bumubuhos nanaman ang mga luha ko.

Nakita ko na biglang gumalaw ang daliri ni Shane,at ilang segundo pa,nakita ko na unti unti nitong inimumulat ang mata,natigilan ako at nanlalaki ang matang naka tingin sakanaya

Sht,hindi niya pa dapat ako makita ngayon.

SHANE POV

"patawad kung umalis ako ng walang paalam,hindi mo din naman ako maalala"

Narinig kong may nagsasalita,pilit kong inimulat para makita ang taong nasa tabi ko,at hindi nagtagal nagtagumpay ako,pero hindi maka adjsut ang mata ko sa liwanag,masyadong malabo ang paningin ko.

Ipinikit ko ulit ang mata ko ng ilang segundo,pero pagmulat ko wala na ang taong kanina lang ay nasa tabi ko.

May mga pumasok naman na nurse at agad na tiningnan ang kalagayan ko,medyo nakaka adjust na ang mata ko sa liwanag at medyo malinaw na din ang nakikita ko.

Bigla naman bumukas ang pinto at nakita ko ang mga kaibigan ko,at hindi ko inaasahan na makita si Alayn,agad kong inalala ang nangyari nung gabi at hindi ko maiwasan masaktan.Iniiwas ko ang tingin ko ng magkatinginan kami.Nandito din si Leighn na sobrang nagaalala ang mukha,hindi din ako makatingin sakanya kaya naman itinuon ko nalang ang tingin sa mga nurse na abalang tinatanggal ang mga kung ano anong nakalagay saakin,

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Nandito silang lahat ngayon at masaya sila dahil nagising na daw ako,hindi ako makapaniwala na tatlong linggo akong tulog,sabi ng doctor kailangan ko pa mag stay dito ng ilan pang araw para makabawi ng lakas,masyado daw akong kulang sa enerhiya kaya ganun ang naging epekto,

Kumakain lang ako ng paborito kong pagkain,PUDING! grabe sobra akong nagutom madami pa akong kinain at ngayon busog na ako.

Nakatingin pa din sila saakin kaya naman bigla akong nailas

"Ahahaha grabe ganun niyo ba ako na miss?" Pagbibiro ko dito

Ngumiti naman sila ng tipid at nagbuntong hininga.

Naghihintay pa din ako ng sasabihin nila pero wala sakanila ang umimik.

"Woii grabe nakaka intense naman mga titig niyo,may di ba ako alam na dapat kong malaman?ahahahaha"

"Sa tingin ko si Ate Mill ang dapat magsabi sayo"