Ayaz önde ben arkada ilerliyorduk.Her ne kadar arkada olup birini takip etmekten nefret etsemde şuan yapabileceğim bir şey yok.Barın çıkışına kadar sessiz kaldım.Bu saatte nereye gidecektik?Nereye gidebiliriz yani?İlginç bir çocuk.Cidden.
Barın önünde biraz bekledikten sonra vale arabayı getirdi.Böyle yerlerde vale var mıydı cidden?Yada bu çocuk fazla zengin.Ben şahsen 2.seçeneği düşünüyorum.Çünkü valenin getirdiği araba chevrolet camaro'da.Simsiyah parlak görünümüyle göz kamaştırıyordu.Arabalara ve motosikletlere gerçekten bayılıyorum.
Kapıyı açıp kendimi bu harika arabanın içine bıraktım.Ayaz'da sürücü koltuğunun kapısını açıp gayet rahat bir şekilde oturdu.Arabayı daha az incelemeye çalışıyordum.Salak kızlar gibi görünmek istemem sonuçta.Yolculuğumuz başladığında tekrardan aklıma aynı sorular takıldı.
"Bu saatte nereye gideceğiz acaba?"diye homurdandım.Dediğimi ben bile zar zor duydum.
"Küçük bir ziyaret.Şimdi gitmeyeceğiz zaten sabah gideceğiz."dedi yüzüme bakmadan.Hadi ama!Nasıl duydu bu çocuk beni?
"Madem şimdi gitmeyeceğiz niye çıkarttın beni?Durdur arabayı ineceğim ben."dedim.Sesimin fazla sinirli çıkmamasına özen gösterip, soğuk bir şekilde çıkmasını sağlamaya çalışmıştım.Benimle dalga mı geçiyordu bu?Şimdi gideceğiz demişti.Pis yalancı.
"Araba yarışlarını sever misin?O ortamları filan."dedi sakinlikle.
"Kız gibi olmadığımı sen söylemiştin."dedim.Her ne kadar gerizekalı olsada bu dediğimden sevdiğimi anlayacağını umuyordum.
Bana doğru dönüp "Doğru tahmin etmişim."dedi gülümseyerek.Bunu söylerken yarım kalmış inşaat gibi bir yere girdik.Gördüklerim karşısında gözlerim büyüdü.Etraf bir sürü modifiyeli ve neredeyse donsuz kızlarla doluydu.Beni yarışa getirmişti.Her ne kadar gözlerim mutlulukla parlasada ona bunu belli etmemeye çalıştım.İfademe hakim olsamda dudaklarıma hakim olamadım
"Vaooov"dedim.Bana dönüp gülümsemişti.Bu normal bir gülüşten daha çok kendine güvenen bir gülüştü.Sanki "böyle olacağını biliyordum.Ben bilmişin tekiyim" gülüşüydü.Ukala!
Bir erkeğin etrafında 10 kız rahat var.Kızlar kendini kullandırmayı çok seviyor.Arabayı biraz içeri soktuktan sonra durduk.Herkesin gözleri anında bize dönmüştü.Bazı kız grubları Ayaz'a bakıp kıkırdaşıp, göz kırpıp, dudak falan yalıyolardı.
Ayaz kafasını geriye doğru yatırıp sırıttı.Hoşuna gidiyordu piçin.Hala sırıtırken bana döndü. "Anladığım kadarıyla inatçı ve kimsenin himayesinde kalmayı sevmeyen bir tipsin.Ama burada yanımda dursan iyi olur.Sarkıntılık yapan çok olur."dedi.Daha demin ki gülüşüne karşılık gayet ciddi bir tavırla söylemişti.Dengesiz.
"Sarkıntılık yapanlarla uğraşabilecek kadar gücüm var.Eyvallah."dedim. Tek kaşını kaldırıp bana alayla baktı.
"Bir kaç kişiden bahsetmiyorum Dolunay.Burada birine karşı geldiğinde hepsi birden üstünü gelir.Sadece yanımda durmalısın."
"Duruma göre bakarız."Dedim.
Elinin 2 parmağını savuşturarak 'Gel' anlamında salladı. Ayaz arabadan indikten sonra bende indim.Ben inene kadar yanıma gelmişti.
Kolumu tutup nazik bir şekilde çekiştirerek yön vermeye çalıştı.Bak yine aynı şeyi yapıyor.Gıt beyinli.Daha demin yönlendirilmeyi sevilmiyorsun gibisinden şeyler gevelemişti.Balık hafızalı.
Kolumu hızla çektim."Şunu yapmayı kes."dedim kesin bir ses tonuyla.Tüm kelimeleri bastıra bastıra söylemiştim.
"Tamam.Sakin.Yanımdan yürü o zaman.Kim vurduya gitmeni istemeyiz değil mi Dolunaycığım?"dedi.Dolunaycığımmış.Hah!Götümün kenarı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış
PoesíaHerşeyden kaçıyorum derken aslında kaçtığı şeyin içine düştüğünden habersiz..
