Chapter 1.

170 18 26
                                    


 Μαύρα και γκρίζα σύννεφα έχουν καλύψει τον ουρανό.Κατσουφιάζω για λίγο, πάλι θα βρέξει,απεχθάνομαι την βροχή όσο τίποτα άλλο.Ένα αυτοκίνητο σταματάει δίπλα από το παγκάκι που κάθομαι και περιμένει εκεί για ώρες, το μόνο που ξεχωρίζεις είναι η σκιά του ανθρώπου που υπάρχει εκεί μέσα.Το τζάμι ανοίγει και η σκιά γίνεται όλο και ποιο έντονη,σχεδόν ένα πρόσωπο εμφανίζεται.Ένας δυνατός ήχος και μετά εγώ να χάνομαι στο κενό.Πέφτω στο απόλυτο μαύρο.Ο ήχος τρυπάει τα αυτιά μου.Δεν μου παίρνει πολύ ώρα για να καταλάβω ότι είναι ένα όνειρο και πετάγομαι όρθια.

"Ηλίθια όνειρα"ψιθυρίζω και τρίβω για λίγο το πρόσωπο μου.

 "Έλλη σήκω να ετοιμαστείς θα αργήσεις"φωνάζει η μαμά μου

Δεν με ένοιαζε τόσο αν αργούσα εξάλλου είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο.Όλες οι κοπέλες ντύνονται την πρώτη μέρα λες και θα πάνε για μοντέλα ενώ εγώ και η Ξένια κάθε χρόνια γελάμε μαζί τους και βγάζουμε την στάρ του αγιασμού της χρονιάς.Αφού αγνόησα την μαμά και ξανά κοιμήθηκα, κάποια στιγμή άκουσα το κουδούνι να χτυπάει.'Η Ξένια' σκέφτηκα κι σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι καθώς κοίταζα κάτω στο πάτωμα τα σκορπισμένα ρούχα.

"Μαμά άνοιξε την πόρτα" φωνάζω μέχρι να βάλω γρήγορα καμιά μπλούζα της προκοπής.

"Η Μαμά πήγε για δουλειά" Φωνάζει από το δωμάτιο του ο αδελφός μου κι τον ακούω να ανοίγει την πόρτα.

"Γειά σου Γιαννάκη,η αδελφή σου στο δωμάτιο της είναι;'' ακούω την Ξένια να φωνάζει κάτω στο χολ κι αφού ανοίξω την πόρτα τρέχω κι την αγκαλιάζω,έλειπε όλο το καλοκαίρι διακοπές με αποτέλεσμα να μην την δω καθόλου.

"Βλέπω φοράς την μπλούζα ανάποδα"

"Έμμ, δεν έβρισκα τις πιτζάμες το βράδυ και έβαλα ότι βρήκα ίσα ίσα για να κοιμηθώ". Είπα ενώ πείραζα αισθητά τα μαλλιά μου

"Καλάαα.. Λοιπόν τι θα βάλεις σήμερα; γιατί σε περίπου 15 χτυπάει".

"Λογικά ένα μπλε τζιν με σκίσιμο στα γόνατα,τα μπορντό vans και καμιά μαύρη κοντομάνικη".

"Πήγαινε γρήγορα"

Αφού ξανά ανέβηκα στο δωμάτιο άνοιξα την ντουλάπα μου σε μια προσπάθεια να βρω το τζιν.Αφού πήρα ένα άλλο τζιν το φόρεσα, έβαλα και την μπλούζα και πήγα προς το σαλόνι για να βάλω τα παπούτσια.

"Σαν την μαύρη χήρα θα έρθεις" Είπε γελώντας,καθώς της έκανα χειρονομία, στριφογύρισε τα μάτια της κι ανέβηκε στο δωμάτιο μου, μετά από λίγα λεπτά έβγαλε το κεφάλι της έξω από την πόρτα κι μου χαμογέλασε.Σιγά σιγά εμφάνισε κι το υπόλοιπο σώμα της κρατώντας μια μπορντό μπλούζα.Να φορέσω αυτή;Αποκλείεται.Την πετάει προς τα πάνω μου κι την πιάνω πριν πέσει κάτω στο πάτωμα.

StayWhere stories live. Discover now