pag babago

117 5 0
                                    

Chapter 41

Kinabukasan nang magising ako
Dahan dahan kong idinilat ang mga Mata ko nag babaka sakali akong panaginip lang ang lahat nang nangyari sakin kahapon, pero nadismaya lang ako nang makita kong nasa silid parin ako nang lumang kwarto.
Agad nalang akong napa bangon at napa buntong hininga, talaga sigurong ito ang tunay kong buhay at hindi yong nasa alala ko, parang gusto ko na tuloy maniwala na isang mahabang panaginip lang yon..
Bigla kong na alala ang nangyari samin ni ate Louisa kagabi kaya   na bagabag ako, naisip kong hindi tamang nag aaway kami dahil sa mag kapated kami at mahal ko siya kaya napag isip isip ko na makipag bati na sakaniya ngayon bago pa lumala ang hidwaan namin sa isat isa.

Pagkatapos kong maligo agad akong bumaba at nag tungo sa kusina nakita kong gising na at nag lilinis na ang iilan sa mga kasamabahay namin kaya nilapitan ko sila para mag patulong mag luto nang almusal para sa pamilya ko..

Isabella :manang Hilda ako na po ang mag luluto nang agahan..

Nang marinig ni manang Hilda ang sinabi ko agad niya akong nilapitan at tinitigan nang may pag tataka..

Hilda:senorita sigurado po ba kayo sa sinasabi niyo? Tsaka si senorita. Louisa ang na atasan na mag luto nang agahan araw araw baka magalit ang inyong ama kapag hinayaan namin kayo sa gagawin niyo..

Isabella :manang sigurado po ako, tsaka tulog pa si ate Louisa hayaan na po muna natin siyang mag pahinga alam kong maherap ang ginagawa niya araw araw na gumising nang maaga para mag luto nang agahan para saamin..

Hilda :pero senorita, hindi po talaga maari hintayin niyo nalang po ang ate Louisa niyo..

Isabella :manang ayos lang po talaga marunong po akong mag luto..

Dahil sa sinabi ko nakita ko ang biglang pag kunot nang noo ni manang hilda na parang hindi na niniwala sakin..

Hilda :kailan pa kayo natututong mag luto senorita?  Ang huling na  a alala ko ay nong pinakialaman mo ang luto ko kaya nasunog ito..

Teka hindi ba talaga ako marunong mag luto pero bakit pakiramdam ko marunong talaga ako, bakit Hindi ko kaya subokan para malaman ko kong marunong talaga ako..

Isabella :manang sige na kahit ngayon lang mag tiwala kayo sakin, pag hindi ako marunong hinding hindi na ako aapak sa kusinang to..

Mukhang napa payag ko si manang dahil agad nitong eni abot ang kutsilyo sakin at agad ko namang inabot.

Hilda :sige pag bibigyan kita pero mag ingat ka dahil mananagot ako sa iyong ama kapag napaso o nasugatan ka dahil sa pag luluto..

Hindi ko napigilang mapa ngiti at sinimulan na ihanda ang mga lulutoin, habang nag tatadtad ako nang sibuyas hindi ko napigilang mapa ngiti kapag nakikita ko ang reaksyon ni manang hilda na parang manghang mangha sa nakikita.
Halos abutin ako nang isang oras bago ko natapos lutoin ang 4 na putahing ulam para sa agahan at nang maisa ayos kona ito sa mga pinggan bigla kong narinig na may pumalakpak at napa ngiti ako nang makita ko si manang hilda na abot hanggang tenga ang ngiti .

The Untold LoveStory Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon