KALP KESİGİ 1

2

Seni karanlıklar icinde bir parca gunes ışığını sever gibi sevdim.
Karanlığınla boğuşarak, o bir parca gunesi gorebilmek icin dualar etti yuregim.
Bir umut için gozyaslarimdan bir göl yarattim kendime.
Ne yuzum guldu, ne de gönlüm...
Acimasizca yaktin gönlümdeki bir lokma umudumu,
Zira onu bile fazla gordun mutsuzlukla yogrulan kalbime.
Oysa ne zormus sevmeyi bilmeyen birini sevmek,
Ne zormus umutsuzlugun icinde bir toz zerresi kadar umuda tutunarak nefes almaya calismak...
Ne zormus sana sadece bakip gormeyen birine kalbini, omrunu adamak...
Bile bile yitip gitmek umutsuzlugun umudunda,
Ne zormus....