4 Ay Sonra:
Sudan:
Aradan 4 ay geçmişti. Bu 4 ay içinde onu hiç ama hiç görmedim. Onu o kadar çok özledim ki. Bana boncuğum diyişini,kokusunu,kısılan gözlerini, kısacası her şeyini özledim. Ama kendime yeni bir hayat kurdum ve bu hayatta çocuğum ve ben varız. Evet doğru duydunuz çocuğum ve ben varız. Ben hamileyim hemde 4 aylık hamileyim. Feyzullah'ın beni terk ettiği gün ona hamile olduğumu söylicektim ama söyliyemedim. Neden mi söyleyemedim çünkü söyleyeceğim gün beni terketti.
Flashback:
Bu hafta başından beri başım dönüyor,midem bulanıyor. Normaldir deyip önemsemiyodum ama bulantılarım artmaya başladı, birşey olmasından korktum çünkü evde tektim. Feyzullah göreve gitmişti. Ne zaman geleceği belli olmadığından hazırlanıp hastaneye gittim. Hastaneye gittiğimde hemen işlemleri halledip sıramı bekledim. Sıra bana geldiğinde hemen doktorun yanına gittim. Doktora durumu anlattım. Bütün işlemler yapıldı ama hiçbir şey çıkmadı. Son işlem olan ultrason kaldı. İçimde anlatamicağım bir heyecan var. Daha çocuğumun olduğu belli bile değildi ama ben şimdiden hayal kurmaya başlamıştım. Ben hayaller kurarken doktor "tebrikler bir çocuğunuz olucak" dedi. O an dünyalar benim oldu. Hastaneden çıktığımda hemen Feyzullah'ı aradım. İkinci çalışta telefonu açtı.
F: Boncuğum.
S: Feyzom döndünüz mü görevden.
F: Evet döndük boncuğum. 1-2 saate eve gelirim. Eve geldiğimde seninle konuşmam gereken bir konu var.
S: Tamam konuşuruz zaten benimde sana diceklerim var.
F: Tamam o zaman evde görüşürüz.
S: Görüşürüz.
Sesi biraz kötü çıkıyordu ama pek umursamadım nede olsa daha yeni görevden gelmişti. Hemen bir taksi çevirip bindim. 2 saatim vardı birşeyler yapmak için ben de hemen ne yapacaklarımı düşündüm. Taksiden inip markete girdim. Marketten yapacağım yemekler için malzemeleri aldım. Hemen eve geçip işe koyuldum. 2 saat sonunda herşey hazırdı sadece Feyzullah yoktu. Bende hemen yukarı çıkıp üstümü değiştirip hafif makyaj yaptım. Bu arada kapı sesi duydum.
F: Boncuğum.
Feyzullah gelmişti. Boncuğum diye bağırdı. Son kez kendime bakıp salona geçtim.
Suyun giydikleri:
Hemen ona sarılıp kokusunu içime çektim. Dudağına da küçük bir buse kondurdum. Herşey güzel gidiyordu,ama Feyzullah durgun gözüküyordu. Sanki bir derdi, sıkıntısı varmış gibi gözüküyor. Yemeğimizi yerken biranda.
F: Ben ayrılmak istiyorum.
Duyduğum şeyle şoke olmuştum. Hiç böyle birşey beklemiyordum. Gözyaşlarım akmaya başladı.
S: N-neden, bişey mi yaptım.
F: H-hayır hiçbir şey yapmadın.
S: O zaman neden ayrılalım,b-bir sorun mu var.
Hiçbir şey demeden masadan kalkıp evden gitti. Neden böyle birşey dedi. Ben ona baba olacağı haberini verecekken neden böyle birşey dedi. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Elim ayağım titriyordu. Napacıcağımı bilmiyordum. 1-2 saat sonra o evden eşyalarımı alıp evden çıktım.
Feyzullahtan:
Aradan 4 ay geçmişti. Bu 4 ay içerisinde suyu hiç görmedim. Onu o kadar çok özledim ki. Ama bunu onun için yapmam lazımdı. Onu iyiliği için yapmam lazımdı. Herşey onun için. Kim bilir şimdi nerede ne yapıyor. Terk ettikten 1 gün sonra eve eşyalarımı almaya gittim. Eve gittiğimde Su yoktu. Yatak odasına girip eşyalarımı aldım. Suyun eşyaları yoktu alıp gitmiş demek ki. Şimdi Su olmadan hayatıma devam ediyorum. Keşke karşıma çıksa koşup boncuğum diyip sarılabilsem. Ben bunları düşünürken komutanım geldi elime bir zarf verip bu zarfı hastane müdürüne vermemi istedi.
Evet yeni hikayem. Diğer hikayem "asker sevdalısı" nı sildim. Karakter tanıtımını atmadım çünkü Feyzullah ve Su var bu hikayede sadece. Arada mücahit olucak. Bunun haricinde hiç kimse olmıcak.
