Underground University

Chapter 7 Dorm

"this place is a treasure"

Yun na lamang ang tanging nasabi ko habang naglalakad kami Papuntang dining hall

"a dangerous treasure"

Dugtong nni ate shera pero pero hindi ko nalang pinansi at nagtuloy nalang ako aking paglalakad

Sabi ni ate ashera sa likod nalang daw kami dadaan para hindi makaagaw pansin kapag sa main door kami papasok

Pagkabukas palang ng pinto halos lumuwa yung mata ko sa ganda at luwang.pagkain at sa dami ng studyante

Grabe grave na this!!!

Parang nasa movie ako ng Harry Potter

"ang gandaa ate!nakakaecxite"

"haha wag masyado.masama ang sobra sabi nga nila"
Nakatutok lang ang atensyon ko sa buong dining hall. Hindi parin ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Grabe wala akong masabi. Parang dining hall lang sa Harry Potter pero yung ceiling ay walang lumulutang na mga kandila. Kundi isang malaking Chandelier at  napakaraming bituin  sa taas parang nahahating lang ang paligid ng araw at gabi pano kaya nila nagaga yan??

"halika kana ashi kain na tayo ,dun kana sa bandang gilid para walang makahalata sayo. Dyn naman ako sa harap kakain. Lahat ng teachers ay sa harap medyo maliit lang ang mga teachers na kumakain rito karamihan kasi ay busy"

"o sige ate ashera"

"ingat ka ahh wag ka aalis sa room niyo mamamyang lunch ,ahh ito nga pala ang dorm mo B12 hanapin mo nalang yan.ituturo ko sayo ang room mo mamayang lunch"
May binigay siyang isang one whole sakin
"ok po ate"

Nag wave ako sa kanya at pumunta na ako sa pinaka gilid na upuan

Mahahaba ang lamesa rito
may nakita ako sadulong may dalawang bakanteng upuan .kaya umupo ako one seat apart sa babaeng katabi ng isang blankong upuan .nilagay ko muna yung bagpack ko sa katabi  kong upuan

At yung isa ko pang katabing upuan ay blanko na rin.bawat upuan aymeron ng plato kutasara at tinidor at sa gitna ay ang mga naglulusugang pagkain

Hindi na ako nagpatumpik tumpik pa at kumain na agad.
Kumuha ako ng lechon wow ngayon lang nanaman ako makakakain nito. Nilagyan ko rin ng maraming kanin ang plato ko grabe ganito araw araw pagkain ko

wow lang

Pero nakakahiya kila ate ashera at kuya ash ahh basta mag aaral akong mabuti para may silbi naman yung pag papaaral nila

"ehem-are you very hungry? "

Tiningnan ko yung babaeng nasa tabi ko.amerikano ito..hmm magaling mag english. Nakakatakot konti lang ang alam ko sa pag eenglish

"ahm ehh n-no verry not much hehe"

Tinignan niya lang ako na parang nandidiri bago umiwas ng tingin

Tiningnan ko yung ibang student. Hayss buti nalang di sila nakatingin sakin. Minsan lang ako makakain nito ehh sornaman

After 30 muintes kakaonti nalang ang student kaya napagpasyahan kong umalis na rin kinuha ko yung bagpack ko at sinabit kona sa balikat ko

Kinuha ko yung cp ko sa bulsa ko at tiningnan ang oras 7:00 may 30 mins. Pa ako para hanapin yung room ko

----

10 mins.  Na akong nakatayo rito sa center circle. Hindi ko alam kung sa ako magsisimulang mag hanap.
Palakad lakad lang ang mga studyante yung iba naman ay nakatambay sa mga benches yung iba naktutok sa mga phones at yung iba may sariling mundo.

Ahh alam kona.tawagan konalang si kuya ash

Dinialed ko agad ang no. Ni kuya ash at 2 rings lang ay sinagot na agad

"hello ashi.magy problema ba? "

"ahm Kuya di ko alam ang room ng B12 hehe"

"ahaha nako ikw talaga asan kaba ngayon? "

"asa center circle kuya"

"ok wait mo lang ako jan"

Tooot~~~

----

Nandito na kami ni kuya ash sa room ko "thanks kuya nakakalito rito sobrang luwang"

"kung kailangan mo ng tulog tawag kalang ok"

"opo kuya"

"basta wag kang maliligaw ang room mo ay ang gitna ng circle building. Ingat ka maraming bully rito sa school ibat ibang mga lahi pa hindi kayo magkakaintindihan"

"opo kuya thanks po ulit bye"

"o sige ingat ka ahh hintayin mo dito si ate asheya mo mamayang lunch ok? "

Ngumiti si kuya at umalis narin agad

Ang sarap sa feeling ng may nag aalala sayo.
Pero walang kasiguraduhan kung hanggang saan ang limitisiyon nito