Pijn

Hoofdstuk 4

We besloten eerst naar de kapper te gaan, en voor het eerst in 3 jaar had ik kort haar. Want vroeger had ik ook kort haar, alleen heb ik het weer lang laten groeien omdat iedereen dat mooier vond. Maandag gingen mijn moeder en ik samen naar de huisarts. Hij vroeg me veel, en ik antwoordde braaf. Uiteindelijk verwees hij me door naar het VUmc in Amsterdam. Mijn moeder maakte gelijk een afspraak, en babbelde nog wat met de assistente die ze aan de telefoon had. Ze had een paar adviezen gekregen, en die zouden we braaf uitvoeren. De wachtlijst was erg lang: wel 6 maanden, dus hadden ze geadviseerd in de tussen tijd unisex kleding te dragen als ik me daar fijn bij voelde, en nog gewoon mijn meisjesnaam te zeggen en mij aan te spreken met "zij" en "haar". Natuurlijk had ik liever gelijk aan iedereen verteld dat ze mij bij een jongensnaam moesten noemen, en mij met "hij" en "hem" aan te spreken. Maar voor nu is het goed.

Vroeger had ik sommige momenten waarop mijn hoofd te vol zat, dan pakte ik mijn skateboard en ging ik even skaten. Ik had dan alle tijd om alles even op een rijtje te zetten. Wat voor de meeste kinderen zo vanzelfsprekend was, was voor mij ingewikkeld. Dingen zoals verliefd zijn in de puberteit. Ik had daar altijd moeite mee. Ik was bang dat anderen een mening hadden over mij. Later realiseerde ik me pas, dat ik me niet zo'n zorgen had moeten maken. En de mensen negeren, gewoon mijn eigen gang gaan. Net zoals ik vroeger deed, toen ik als enige meisje uit mijn klas een skateboard had.

Op school had ik het prima naar mijn zin. Ik was voor veel mensen nog steeds "het stoere meisje met die rijke ouders". Voor Jurre was ik wel een jongen. Jurre was een geweldige vriend, en ik verdiende hem niet. Ik mocht bijna naar het VU gaan en daar was ik heel blij mee. Thore was een beetje bijgedraaid, en lette op zijn woorden. Hij wilde me niet nog een keer kwetsen. Voor hem was ik zijn grote broer. Daar was ik hem dankbaar voor.
Ik hoopte snel puberteitsremmers te krijgen, zodat ik geen borstgroei zou hebben. Ik zat ook niet te wachten op andere vrouwelijke vormen. Ik had nog nergens echt last van, maar ik wist donders goed dat het zou komen.
Ik zat een beetje in de periode waarin alle kinderen wat meer oog kregen voor het andere geslacht. In sommige gevallen hetzelfde geslacht. We zaten in groep 8 maar ik kon zien dat iedereen er wel mee bezig was. Jongens en meisjes kregen verkering, en maakte het weer uit. Het was erg grappig om de drama van de kinderen aan te mogen horen. Dan had Sem verkering met Mieke, en de volgende dag had Mieke met Vince. Ook ik kreeg meer interesse in mijn klasgenoten. Ik had zelfs een oogje op een meisje. Maar omdat ik zo onzeker over mezelf was durfde ik dat niet te vertellen. Dat meisje heette Jade. Ze had lang bruin haar en oceaanblauwe ogen. Ik merkte wel dat ze vaak naar me keek, maar ik wist niet waarom. Ik zag haar namelijk vaak praten met jurre, en ze hadden het erg gezellig. Op een gegeven moment lag er een briefje in mijn tas. Daarop stond:

Hey Thijs,
Ik weet dat je zo heet, dat heeft Jurre mij verteld. Ik vind je leuk, maar ik durf het niet te vertellen. Want ik ben bang dat ik gepest wordt, omdat de klas je nog ziet als Liv. Daarom doe ik het zo, via een briefje.
Lieve Thijs, wil je verkering?
Liefs Jade
Xxx
Ps: kom vanmiddag naar het bruggetje in het park dan kun je antwoorden!

Ik was blij en bang tegelijkertijd. Want ik was stapelgek op Jade, maar was bang dat ze een grap wilde uithalen. Maar ik was van plan om naar het bruggetje te gaan.
Het was 15:30, de bel ging, de school was uit. Ik liep snel naar mijn fiets en reed naar het bruggetje. Jade fietste voor mij. Omdat ik eerst wilde zien of het een grap was, keek ik stiekem door de bosjes. Ik zag alleen Jade, zittend op een bankje. Ik pakte mijn fiets en reed naar haar toe.
"Hey." Zei ik ongemakkelijk. "Hey." Zei ze terug. "Dus, ik ben er, voor je briefje." Zei ik. "Ja." Zei Jade. "Ik vind je leuk, maar ik ben bang dat mensen mij lesbisch gaan vinden. Als ik verkering neem met jou, Thijs." Zei ze. "Ja dat snap ik." Ik maakte een pauze, en voegde eraan toe "Ik vind jou ook leuk."
Ik ging dicht tegen haar aan staan, en hield mijn hoofd dicht bij die van haar. Toen kuste we elkaar. Heel kort. Maar toch. Ik was blij! Toen zei Jade dat ze naar huis moest gaan. Zo kreeg ik mijn eerste verkering. We besloten om het geheim te houden aan de klas.

Na een paar weken had ik het uitgemaakt, omdat ik Jade te plakkerig vond. Ze was eerst verdrietig, maar daarna bleven we gewoon goede vrienden.

Ik had net mijn eerste afspraken in het VUMC gehad. De diagnose was al gesteld, omdat het bij mij zo duidelijk was. In de zomervakantie zou ik mijn eerste prik krijgen.
Jurre en ik gingen beide naar de zelfde school, en beide naar de zelfde klas. Daar waren we erg blij om. Zo konden we samen fietsen. Jurre ging met mij mee toen ik mijn eerste prik kreeg. Ik had een heel klein beetje borstgroei, maar dat drukte ik plat met een binder van een winkeltje in Amsterdam.*

Bedankt voor het lezen van dit hoofdstuk! Laat feedback achter!

*als jij ook transgender bent, van jongen naar meisje of andersom. Deze winkel heeft heel veel spullen, om ongewenste dingen weg te stoppen! https://www.trans-missie.com/nl/
Neem eens een kijkje op de site zou ik zeggen!