2

1.2K 120 54
                                    

Marinette
Gözlerimi açtığımda kendimi hastane de buldum. Beyazdı. Bembeyaz...

Yan tarafa baktığımda serumlarla bağlanmış babamı gördüm... O an gözümden yaşlar döküldü... Bağırmak istedim... "Baba" diye. Ancak ağızımdan küçük bir fısıltı çıktı sadece... Yanına gitmek istedim... Kalkmaya çalıştım ancak nafile... Ağlayamıyordum bile...

Sadece yaşlar döküldü gözlerimden.... En küçük ses çıkaramıyordumm...

Nefes almakta zorluk çekiyordum... Ama...ama onun durumu benden daha vahimdi...

Yapılacak en mantıklı şey boşa zaman harcamayıp dinlenmek ardından tüm var gücümle babama yardım etmeliyim... O... Onun hayatını kaybetmesine izin veremem... O-o daha yeni gelmişti...

Onu kaybedemem. Ben-b-ben hayıır! Yapamam bunu

Yazar
Marinette göz yaşlarına engel olamıyordu... En küçük ses yoktu.. Hastane çok sessizdi. Marinette den de en küçük ses çıkmamıştı... Sadece.. Sadece göz yaşları vardı.

AdrinetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin