Би зүүдэндээ аавыгаа харж цочиод сэрлээ. Би бодохдоо нэг л муу юм болох гээд байгаа юм шиг санагдлаа.
Жонкүүк: Хайраа босоорой хоол хийж идье
Би: Битгий намайг хайраа гээд бай
Жонкүүк: Тэгээд эхнэр гэхиймуу
Би: За болио би хоол хийе гээд орноосоо босож хоол хийж эхэллээ. Гэтэл Жонкүүк намайг араас тэврээд бүжиглэж эхэллээ.
Би: Хоол хийгээдхий зүгээр байж бай
Жонкүүк: Хайрдаа муухай хандвал би гомдийшөө гэхэд гэнэт хаалга дуугарах сонсогдлоо. Гэтэл гаднаас аав ээж хоёр орж ирлээ
Аав: Та хоёр сайн байсан биздээ
Би: Сар болно гэсэн яасан
Ээж: Чи намайг гомдоожийшүү эцэг эхээ ирж байгаад дургүй байгаа юмуу
Жонкүүк: Юу гэждээ гээд аав ээжын тээшыг аваад өрөөлүү нь орлоо. Би бүүр зүрхээр явах шахлаа. Жонкүүк бид хоёрыг ингэж байхыг харсан бол бид хоёр яалтчгүй үхэх байсан гэж бодогдоод миний зүрх амаар гарах гэж байлаа.
Аав ээжийг ирснээс хойш бид хоёр маш анхааралтай болгоомжтой боллоо.
Жонкүүк: Ганцхан л үнсчихье тэхүү
Би: Үгүй ээ дуугүй яв
Жонкүүк: Гуйлдаа гээд бид хоёр ноцолдож байх хооронд
Аав: Та хоёр юу хийгээд байгаа юм
Би: Аан зүгээр л
Аав: Миний охин явж унт Жонкүүк харин надтай уулзаатах гээд өрөөлүүгээ аваад орлоо.
Харин би нууцаар аавын өрөөны гадаа Жонкүүкыг гарч ирэхыг хүлээж байлаа. Удалгүй Жонкүүк гараад ирлээ гэхдээ уйлчихсан
Би: Яасан аав мэдчихсэн үү?
Жонкүүк: Үгүй ээ зүгээр компаны талаар ярисан юм
Би: Тэгээд чи яагаад уйлсан юм
Жонкүүк: Миний картыг хураагаад авчихлаа гэж хэлэнгүүтээ нүүрэндээ бага зэрэг инээмсэглэл тодруулсанаа өрөөлүүгээ гүйчихлээ. Би ч ашгүй мэдсэнгүй гэж баярлаж байлаа.
Манай аав бол миний мэдэх хамгийн ширүүн хүн тэр багаас минь л ширүүн бас сайхан харицдаг байсан аав ер нь л ойлгомжгүй хүн.
Өглөөны цай нь дээр ааваас бусад нь суугаад аавыг хүлээж байлаа
Аав: Хоолоо идэцгээ надад хоол идэх хүсэл алга гээд ажилруугаа явчихлаа. Надад ийм байгаа байдал нь яг л аюул ойртож байгаа дохио мэт санагдлаа.
