Je vous manque.

2

İlk haftamız doldu Eylül. Kitaplarımızı alıp verdik. Altını çizdiğin cümlelerden tanıyorum seni. En güzeli de bu değil mi? Sana sormadan hayatına dalıyorum ama sana kapılıp gitmek elimde değil, üzgünüm.

"Gökhan, bu haftaki kitabın." Gülümsedin. Gülümsedim. Aynı anda gülümsemekten daha güzel bir şey varsa Eylül, gözlerime bakıp gülümsemendir.

"Altını çizeceğim cümleler görüyorum Eylül, sonra onları not almak istiyorum. Ama bir bakıyorum, hepsinin altını sen çizmişsin." Utanarak konuşmaya devam ettim."Ne hoş bir tesadüf değil mi?"

Tebessüm ettin. Ah senin intihar eden insanın, ayaklarının altındaki tabureyi iter gibi boşluğa düşüren tebessümün.