Je vous manque.

4

"Cümlelerin altını çizmeye başlamışsın." Dedin elindeki kitaba gülümseyerek bakarken. Elimle ensemi kaşıyarak baktım sana. Utandığımda hep bunu yaparım Eylül, unutma olur mu?

"Sen çiziyordun. Seni tanımama izin verdin bi' nevi. Bende çizmek istedim." Gözlerinde gezegenler hayat buldu. O gezegenlerin hepsine tek tek ayak basıp, güller dikmek, onları koklamak, onlarla konuşmak istedim.

Sen dizime uzan, sana kitaplar okuyayım istedim.

"Bu..." Dudağını ısırdın. Utandığını hissettim. Uzanıp yanaklarını öpesim geldi. Ama bu sefer ben utanırdım. Başımı eğdim. "Çok hoş, teşekkür ederim."

Başımı aşağı yukarı sallamakla, sana sarılıp ağlamanın arasında gidip geldim. Sonra sen gittin, arkandan çıldıran kalbimle birlikte derin bir nefes verdim.