Zaman Makinesi ( STONY )

1.BÖLÜM

natasha merdivenleri inerken endişeliydi "tony hala kulede miydi" pepperın ağlar gibi gelen sesi ortamı daha da geriyordu.

 "bilmiyorum...hiçbir şey bilmiyorum kuleden toplantı için çıktım ve sonra..."

steve telefonu natashanın elinden aldı "tony kule dışında nerede olabilir bak ve şu bulunan çocuk uyanınca haber ver ,bir şey biliyor olabilir." steve ağlayan bir mırıldanma duydu".

"pepper kendine gel tonynin sana ihtiyacı olabilir bulmamız gereken bir dahi var"

3 SAAT ÖNCE

"jarvis yanlış bir şeyler var hesaplamalar bir yerde sürekli hata veriyor" tony önündeki makineye baktı yanlışı görebilecekmiş gibi.

"yanlış bir şey gözükmüyor efendim" elindeki kağıtlara baktı

"babam bir hata yaptı...kahretsin bir hata yapmış olmalı buna daha fazla devam edemem."

2 ay önce hydraya bir baskın düzenlemişler ve orada babasının kayıp çalışmalarını bulmuştu , kimseye bulduğu çalışmalar söyleme gereği duymamıştı ya da güvenmemişti ama bu farklı mesele.

kuleye gidince kendini günlerce kuleye kapatıp çizimleri anlamlandırmaya çalışmış ve sonuç olarak babası zaman makinesini gerçeğe dönüştürmüştü sorunlu da olsa. 

"efendim buna bakmanız gerek"

"bu makineyi bir süre görmek istemiyorum. jarvis bir şey olmalı gözümden kaçan görmediğim bir şey olmak zorunda... her neyse bir şişe içkinin affedemeyeceği hiçbir sorun yok neyseki" diyerek yanında duran şişeyi kafasına dikelmişti.

"efendim bunu bakmak zorundasınız makine kendini ayarlıyor" tony makineye doğru sendeleyerek geldi sanki imkansızmış gibi tuşlara baktı.

"jarvis durum raporu ver ne oluyor." elini klavyeye götürüp kod yazmaya çalıştı fakat makine onu reddedip duruyordu.

"ana kanala dışarıdan bir müdahale var sisteme kaydedilmemiş bir çeşit virüs"

o bir makineydi aklı ve zekası yoktu ama kendini reddediyordu son çare olarak fişi çekmişti tony fakat makine durmuyordu.

"efendim kendini programladı 22 yıl öncesine durduramıyorum" makineden dumanlar çıkmaya başlamıştı tüm kule alarm durumuna geçmişti bu virüs her neyse sadece makineyi değil tüm kuleyi etkiliyordu

"jarvis kapıları aç" sadece alarm sesi duyuldu "jarvis , jarvis kapılar dedim." geri sayım başlamıştı ve odadaki duman kokusu nefes almayı engelliyordu.

"jarvis zırhım...siktir" "zırhım gelmiyor kapı açılmıyor ve geri sayım kesinlikle daha iyi günlerim olmuştu.

sonunu böyle tahmin etmemişti en kötü ihtimalle bir 40 yıl daha yaşar ve sonra da eceliyle ölürdü kafasında bu vardı kendi yaptığı makine tarafından ölmek ancak hayatın cilvesi olabilirdi birden tüm alarm sesleri kesildi sanki zaman durmuştu ve kuvvetli bir patlama .

1 HAFTA SONRA

"kemikleriyle beraber kül olmuş olabilir." herkes kafasını çevirip lokiye baktı clint bile.

"bunu buraya kim çağırdı...gerizekalı kül olsaydı çocuk olmazdı büyük ihtimalle bizden kurtulmak için adalara kaçtı." clint desteklenebilmek için diğerlerine baktı ona göre en akıllıca fikir buydu .

bucky burucun kulağına eğilerek sessizce "bana da mantıklı geldi" dediğinde natasha elini kafasına vurdu

"pepper çocuktan bir şey öğrenebildin mi?" steve natashaya baktı, canı yanıyordu arkadaşını kaybetmenin acısı gibi değildi daha farklıydı bucky ellerinin arasından uçup gitmişti bu hissi biliyordu ama bunun onunla alakası yoktu.

"bize beklememizi söyledi" derken hastane odasından pepper çıktı "bunu görmeniz gerek o çocuk yani o her neyse gelin."

hepsi içeriye girip 17 18 yaş civarındaki çocuğa baktılar çocukta rahatsız edici bir tanıdıklık vardı .

"o...o kaptan amerikamı inanamıyorum ,inanamıyorum senin tüm çizgi romanların var bende tamamı hemde sen gerçekmisin inanamıyorum papper bu gerçek amerika değilmi" heyecandan konuşamıyordu

" ahhh okulda çok havalı olacağım jarvise söyleyip çizgi romanlarımı getirteceğim benim için onları imzala sonuçta ben tony starkım hem babamada hava atarım her yerde seni arıyordu." birden heycanı kalmadı

"babam nerde annemde yok ne zaman gelecekler." herkes birbirine baktı ve akıllarındaki soruyu thor sorudu

"odin aşkına stark çocuk mu oldu"

***hikaye ortamını anlamanız açısından iç savaş oldu tony daha fazla baskıya dayanamayıp kaptanı aradı  kaptan buckyide kabul etmesi şartıyla  kabul etti yalnız olduklarında birbirleriyle konuşmuyorlar  şimdilik bu kadar