Zaman Makinesi ( STONY )

6. BÖLÜM

OTURMA ODASI

steve ve tony eve geldiklerinde tony papper anlamasın diye direk yatmaya gitmişti steve ise tam odasına gidecekken natasha tarafından salona çağırılıp papper ile rhodey ilişkisini öğrenmişti herkes kadar şoktaydı

"tonynin boynuzları varmış da biz görememişiz" tabi ki clint durmadan espri yapıyordu "adam dâhiyim yok oyum yok buyum diye geziniyordu" kimse onu durduramıyordu "daha geçen gün yok öyle sevdim yok böyle öptüm kadına bak sen, atı alan Üsküdar'ı geçmiş."

"tamam clint" diyen natashayı iplememeye devam etmişti.

"acaba starkı mı fazla büyüttüm kafamda gerçi hala çocuk" kendi yaptığı esperiye kendi gülüyordu.

"onu bunu bırakın sen tonynin tek güvendiği arkadaşı ol yengeye göz dik ayıp ama rhodicik ayıp" günlük kotayı fazlasıyla doldurmuştu.

"yeter barton" diyen natashayı sonunda takan clint susmuştu fakat gülmeye devam ediyordu.

"çok acınasısınız" gözler lokiye dönmüştü "bırakın fury alsın en azından güvende olduğunu bilir" derken çok ciddi gözüküyordu.

"büyükler konuşuyor sen sus" thor kardeşini kendince susturmuştu.

"bence bana bile sizden daha çok güveniyordur düşünün aldatıldığını bile bile bu ilişkiye devam edip birinize bile herhangi bir şey dememiş...hepinizin arkadaşlık ilişkisine hayran kaldım herhalde işler dünyada böyle ilerliyor"

clint bile bu cümlelerden sonra gülmeyi kesmişti.

"ne kadar hatırlıyor" soruyu steve wandaya yöneltmişti zihne giren oydu sonuçta

"hatırlamıyor sadece kabus olarak görüyor" steve bu seferde "doğruluğunu nasıl biliyorsun" dediğinde "bizimde olduğumuz anılar vardı" diyerek konuyu kendince açıklamıştı.

"bakın o anıları geri getirmek elimizde olan teknoloji ile mümkün değil tonynin bedeninin küçülmesi de buna dahil." brucun sesinde fazlasıyla umutsuzluk vardı.

"ne yapacağız o zaman" steve kendi için bencilce bir istekte bulunuyordu tony hatırlasın istemiyordu hatırlarsa emindi bir daha konuşmazlardı.

"yaşamaya devam etmek dışında mı" bundan sonra salondakiler teker teker dağılmıştı.

TONYNİN YATAK ODASI

aradan günler haftalar geçiyor tonynin kabusları her gün daha çok vahşileşiyordu birkaç gündür yemek yemeyi bırakmış ondan daha öncesinde de herkesle teker teker iletişimi kesmişti; natashayı görmüyor, papperı dinlemiyor, steve umursamıyor ve geri kalanlarına kapısını bile açmıyordu , wanda dışında o kadın her ne yapıyorsa biraz daha rahat bir uyku çekiyordu.

"tony bak sana ne getirdim" olduğu yerde kalmıştı papper tonynin ten rengi bile normal değildi artık tony ise kim gelmiş anlamıyordu o gözleri açık bir biçimde kabusunu görüyordu.

papperla vedalaşması gerekliydi aklında yer edinen cümle buydu uzaydaydı herkesi kurtaracak füzeyi o göndermişti fakat zırhı o kadar dayanıklı değildi burada ölecekti kimse de onu kurtarmayacaktı onun arkasından üzülecek ailesi bile yoktu derken tahmini gibi olmadı füze patlamadı canavar ona doğru yaklaşıyordu hem de kafa kısmında wandanın kafası varken wanda ona gülümsüyor onu öldüreceği tatlı rüyalar gördüreceğini söylüyordu.

tony stark korkuyordu yanlızdı ve papperında durumu farklı değildi tonynin terleyen ve git gide rengi kaçan suratına bakıyordu eline düşen su damlalarıyla ağladığını anladığında başı döne döne odadan çıktı "yardım edin nolur yardım tony...tony iyi değil" diyerek bağırıyordu.