De weddenschap

Hoofdstuk 3

POV Benjamin

Het is nu 5 uur en Iris verwacht mij rond 6 uur bij het café. Mijn best om er goed uit te zien hoef ik niet te doen. Ik trek een lichte spijkerbroek aan met daarboven een wit shirt. Ik pak een donker bruine riem en vriemel hem door de lusjes van mijn broek. Parfum heb ik voor straks niet nodig denk ik zo. Het zal zo meteen waarschijnlijk toch niet zo veel voorstellen. ik pak wat geld en stop het in mijn broekzak. Bij de deur trek ik mijn afgetrapte Jordans aan. Het is inmiddels 10 voor 6, dus ik pak mijn fiets. Onderweg aarsel ik of ik wel moet gaan. Stel nou dat ik iemand tegenkom die ik ken, wat zal diegene dan wel niet denken? En stel nou dat Iris er achterkomt dat het allemaal fake was, ze zal dan waarschijnlijk diep gekwetst zijn en nog onzekerder worden. Ik weet niet of ik dit wel kan doen. Toch fiets ik door naar het café, afspraak is afspraak. Als de hoek om fiets zie ik dat er een rode oma fiets tegen het café aan staat. Dat is vast de fiets van Iris.

POV Iris

Ik kan niet geloven dat dé Benjamin Paskamp mij mee uit heeft gevraagd. Ik ben nog nooit mee uitgevraagd... Ik heb dan ook geen idee wat ik aan moet trekken en hoe ik me moet gedragen. Ik trek mijn kast open en zoek tussen elk stapeltje of ik iets leuks zie, maar nee. Op school probeer ik niet al te veel op te vallen en daar boeit het mij vrij weinig hoe ik er uitzie, niemand wil me toch. Als ik elk stapeltje en laadje heb doorzocht besluit ik door de kast van mijn zus te neuzen. Zij is tenslotten wél populair en heeft wel een goede kleding smaak. Ik kijk tussen haar broeken en kies een donker blauwe spijkerbroek uit. Als ik hem aantrek voel ik mij er toch niet zo fijn in. Ik zoek tussen haar rokjes en kies een zwart rokje uit. Mijn zus noemt zulke rokjes altijd skaters skirts, maar ik heb geen idee wat ze daarmee bedoelt. Als ik hem aantrek zit ie tot ongeveer mijn heupen. Ik hoor iemand de trap op lopen, aan de voetstappen hoor ik dat het mijn moeder is. Maar als de deur van mijn zus haar open gaat, staat mn zus daar. Ze kijkt mij boos en verbaast aan.

"Schat, dat rokje moet je boven je heupen dragen niet op je heupen!" lacht ze.

Ik zucht van vreugde. gelukkig dat ze zo reageerd.

"ik dacht dat je boos zou worden!"

Voorzichtig trek ik het rokje omhoog tot boven mijn heupen.

"Zo goed?"

"Dat is beter! hier, trek dit aan."

Ze werpt me een wit shirtje toe met een gekke print. Ik trek hem aan en laat het shirtje over het rokje vallen.

"Neee! Shirt ín je rokje. niet er uit!" corrigeert mijn zus.

"Owh.."

Ik prop het shirtje in het rokje en mijn zus vriemeld en trekt een beetje tot dat het goed zit. Ik loop naar de spiegel en kijk naar mezelf. Ik moet glimlachen. Eindelijk heb ik een keertje iets leuks aan, waar ik mij goed in voel.

"Leuk printje" zeg ik terwijl ik naar de spiegel blijf kijken.

"Dat noem je een Aztec print. Dat is tegenwoordig helemaal hot." zegt ze trots en ze lacht naar me.

"Waarvoor trek je dit eigenlijk aan?" ze kijkt me vragend aan.

"Nou.. Ik heb.." ik voel dat ik zo rood ben als een tomaat.

"Ik heb afgesproken met een jongen" zeg ik zacht.

"Dat meen je niet!!"  ze maakt een sprongetje van vreugde.

Het is kwart voor 6, dus ik pak mijn rode fiets en en fiets naar het café waar ik heb afgesproken met Benjamin. Ik heb er zin in, maar toch ben ik bang dat ik iets verkeert doe. Mijn eerste date! Eindelijk na 15 jaar wachten. Ik verwacht er niet te veel van, waarschijnlijk doe ik iets stoms en knapt hij zo op me af...

Vinden jullie het leuk als ik POV Iris doe? Of alleen Benjamin? Hopelijk wordt het volgende hoofdstuk langer dan de eerste 3 ;)

Vote?

Comment?

Follow?

Please?