De weddenschap

Hoofdstuk 5

POV Benjamin

Ik zit op de fiets onderweg naar huis. Man, ik wist niet dat het zo zou lopen... Dat verlegen meisje, waar is die gebleven? Ik kan mijn kop er niet bij houden. Het enige waar ik aan denk is Iris. Iris, Iris, Iris, wauw. Jammer dat de jongens op school haar niet zullen zien zoals ik haar zie. Buiten school is ze zo anders. Als ze niet zo onzeker was stonden de jongens nu voor haar in de rij, dat weet ik zeker. Hopelijk gaan we nog een keer afspreken, dan kan ik haar nog beter leren kennen! Mijn vrienden mogen ons echt niet samen zien. Ik weet zeker dat ze me dan gaan uitlachen en uit de vrienden groep dumpen. Niemand mag weten dat ik Iris leuk vind. Als we ooit een relatie krijgen, moet het geheim blijven. Ik wil niet mij reputatie op het spel zetten. Tijdens het fietsen denk ik zo veel dingen, vooral over Iris natuurlijk. Door alle dingen die door mijn hoofd gaan lijkt de rit van 10 minuten uren te duren. Eindelijk kom ik aan bij mijn huis. Ik open de deur en trek mijn schoenen uit. Wanneer ik de woonkamer in loop, zie ik dat mijn ouders in de tuin zitten. Mooi zo. Omdat we niks gegeten hebben barst ik van de honger. Ik smeer zo snel als ik kan een boterham en prop hem in mijn mond. Ik loop naar boven naar mijn kamer. Ik spring op mijn bed en leun met mijn rug tegen de muur. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat Michiel mij een berichtje heeft gestuurd.

he Ben! Hoe was je date met Iris?

Ik twijfel of ik hem de waarheid moet vertellen of het toch voor me moet houden. Stel dat hij het aan de rest vertelt. Diep van binnen weet ik ook wel dat hij dat nooit zou doe , maar ik lieg maar voor de zekerheid.

Echt heel saai! Ze zei bijna niks! En dat een uur lang!! Ik voelde me opgelucht toen het uur voorbij was.

Ik voel me toch wel een beetje schuldig, dat ik heb de waarheid niet heb verteld. Maar ik neem geen risico's.

haha, maar natuurlijk! Nu ben je er wel mooi vanaf!

Ja idd! ze echt lelijk like hell!! Ik ga nooit meer zulke weddenschappen sluiten!

Het voelt rot om zo over Iris te praten. Ik ga haar gelijk een berichtje sturen!

POV Iris

PLING! Ik kijk op mijn oude klap mobieltje en zie dat ik een berichtje heb ontvangen. Ik klik er op en zie dat het van Benjamin komt. Ik spring op en lees wat er staat.

Hee Iris! Was leuk net, moeten we vaker doen! xx Benjamin

Ik geloof mijn ogen niet! Ik lees het berichtje over en over. Benjamin wil meer! Ik bedenk wanneer ik kan en stuur een berichtje terug.

Jaa, was gezellig! Eindelijk iemand die naar me luisterd haha. Heb je zin om dinsdag iets leuks te doen? xxx

Mijn hart slaat zowat op hol en mijn buik is overvol met vlinders. Het idee al dat een populaire jongen met een loser zoals ik wil... Dat gebeurt toch alleen in films en boeken? Maar nu is het real! PLING! Hij heeft gereageerd! Ik klap gelijk mijn mobieltje open en open zijn bericht.

Ja, lijkt me leuk! Zullen we anders naar het bos? Zijn we lekker met z'n tweetjes ;) xx

Oh mijn god! Hij is zo romantisch! Samen naar het bos, hoe leuk? Ik kijk er echt naar uit! Met z'n tweeën ib het bos, met niemand om ons heen... wacht eens even? Wil hij niet gezien worden met mij? Mijn vrolijke gezicht veranderd naar sip.

Hoezo in het bos? Vind je het erg als er mensen bij zijn? x

Nee, natuurlijk niet! Maar dan hebben we alle ruimte voor ons zelf! En geen afleiding enzo, u know? xx

Ik geloof wat hij zegt en vrolijk weer een beetje op.  Ik loop naar mijn kast en kijk alvasr wat ik aan ga trekken. Ik pak een wijde broek en een geel shirt met daar op een smiley. Ik trek het setje aan en merk dat het veelste groot valt. Alles wat ik pak is te groot of staat me niet. Ik barst in tranen uit en laat me zelf op mijn bed vallen. Waarom heb ik niks leuks? Waarom heb ik geen style, zoals mijn zus? Met deze kleren wilt Benjamin mij nooit! Ik klop op de deur van mijn zus haar kamer.

"Kom binnen!" roept mijn zus.

Ik open de deur en ga op haar bed zitten. Mijn zus is huiswerk aan het maken en laat zich niet afleiden.

"Sophie?" zeg ik zacht.

Ze draait zich om en kijkt me bezorgd aan.

"Ja lieverd! Wat is er?" vraagt ze met grote ogen.

"Zou je mij wat tips willen geven over kleding enzo?" vraag ik zacht.

"Ja natuurlijk!" reageerd ze luid.

Ik glimlach vriendelijk naar haar en er rolt nog een traan over mijn wang.

"Zou je dan ook willen helpen met mijn kast ordenen?"

"Maar natuurlijk schat! Maar waarvoor doe je dit allemaal? en waarom ben je zo verdrietig?"

Ik bedenk even wat ik ga zeggen en schraap mijn keel.

"Je weet wel die jongen waarmee ik een date had? Nou hij wil nog een kewr afspreken, maar ik merk nu dat ik geen leuke kleren heb! Straks ziet hij kij niet meer zitten vanwegen mijn kleding!" vertel ik haar met een trilling in mijn stem.

"Oh lieverd! Ik wil je heel graag helpen! Je bent en blijft mijn kleine zusje!"

We lopen naar mijn kamer en trekken mijn kast open. Zelf haal ik er al wat kleren uit waarvan ik zelf al weet dat ze weg moeten. Als we klaar zijn Blijft er 1 broek en 2 shirtjes over. De broek gaan we samen afknippen tot een kort broekje!

"he Sophie, zullen we anders morgen naar de stad om nieuwe kleren te kopen?" vraag ik een beetje verlegen.

"Dat lijkt me super! We vragen mama om wat geld en dat nemen we de trein naar Amsterdam."

ze reageerd trots op al mijn vragen. Daar ben ik blij mee, twee jaar schuil ik me onder lelijke kleren in allerlei soorten maten.

Ik snap dat deze eerste paar hoofdstukken niet zo spannen zijn, maar het wordt echt leuker! I sweearr!! Misschien krijg ik hoofdstuk 6 vandaag nog af! het zou echt super zijn als jullie mij volgen, mijn verhaal voten of een comment plaatsen! Jullie zijn super! xx ♡