Start From The End >> a.i

11

Rosalie: Ashton, konuşmamız gerek.

Rosalie: Ashton, günlerdir seninle iletişime geçmeye çalışıyorum, en azından beni dinleyemez misin?

Rosalie: Cevap yok mu?

Rosalie: Tamam o zaman.

Rosalie: Oku ya da okuma Irwin, ben yazıyor olacağım.

Rosalie: Ben daha önce yaşadığımız şeylerden hiç pişman hissetmedim

Rosalie: Ama Calum'ı biliyorsun

Rosalie: Durmadan seks var ama duygular yok mu deyip durdu

Rosalie: Kimse bilmezken ve bu sadece ikimize özelken sorun yoktu ama işin içine insanlar girdiğinde ne düşünecekleri için endişelenmekten kendimi alamadım

Rosalie: Etrafta gerçek ilişkiler yaşayan ve mutlu olan yaşıtlarımız varken özellikle

Ashton: Rosalie, bana bizim yaşadığımız şeyin neye göre "gerçek bir ilişki" olmadığını söyleyebilir misin?

Rosalie: Aman Tanrım, bana cevap verdin.

Ashton: Evet ve bunun nedeni sana bir soru sormamdı.

Ashton: Eğer bana mantıklı bir cevap verirsen seni affederim.

Rosalie: Ama Ashton, bir ad bile veremediğin bir şeyi nasıl gerçek bir ilişkiden sayabilirsin ki?

Ashton: İşte

Ashton: Bunu bitirmemin nedeni bu

Ashton: İnanmadığın ve sana kötü hissettiren bir şeyi sana nasıl yaşatabilirim ki?

Ashton: Özellikle ben inanırken

Rosalie: Seni anlamıyorum, ortada inanacağın ne var ki?

Ashton: Seks Rosalie, yaptığımız sekse, aramızdaki kimyaya inanıyorum.

Ashton: İnanıyordum

Ashton: Ama madem sana kötü hissettiriyormuş, o zaman Calum'ın da dediği gibi, hepsi sadece seksten ibaretmiş.

Ashton: Geç de olsa en azından ne hissettiğini öğrendiğime memnunum, bu işin daha fazla ilerlemesini istemezdim.