Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım bugün yeni hayatıma adımımı atacaktım ailemi kaybettikten sonra hayatım bana kabus oldu ama 5 yaşından beri yanımda olan ali yine yanımdaydı alinin de ailesi onu bırakıp gitmişti babaannesiyle yaşıyordu ama onu 2 yıl önce kaybettik ali bizde kalmaya başlamıştı sonra malum olay ailemi kaybettim artık koca evde ikimizdik ama ali bana hiç aile yokluğu hissetirmedi beni hayata o bağladı geceleri bunu düşünerek uyuyorum onun bana yaptıkları o kadar borçluyum ki ona iyi ki var ama bugün yeni okula başlıyorum lise son aliyle aynı sınıftaydık aşağıya indim kahvaltı hazırdı canım alim
Ali:günaydın güzelim Nefes: günaydın alim Ali:hazırmısın okul için Nefes: bilmiyorum alim ya hiç bilmiyorum nasıl yapacağım Ali: nefes dediğin lafa bak sanki yanlız gidiyorsun ben varım Nefes:sorun orda alim benim yüzünden sende tıkıldın kaldın Ali: bunu duymamış olayım o nasıl söz allah aşkına Nefes: haklıyım ali işte Ali: güzelim lütfen şuan bunu konuşmamızın anlamı yok çünkü ben haklıyım Aliye koşup sarıldım Nefes: iyiki varsın alim Ali: sende güzelim geç kalıcaz hadi kahvaltıya Nefes: alim bence biz hizmetçi tutalım koca evi iki kişi çeviriyoruz Ali: kahvaltı soğuyorrr Nefes: Ali ya gıcık Kahvaltı yaptık üstümü giyindim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öylesine giyindim ve aşağıya indim beni beni olduğum yerde döndürdü Ali: güzellik harikasın Nefes: sende alim Ali: hadi gidelim artık
Okul yürüme mesafesindeydi 10 dk sonra okula geldik müdür bize sınıfı gösterdi kapının önünde durdum aliye baktım Nefes: iyi olacak değilmi alim
Kafasını salladı ve belime elini koydu kapıyı açtık herkes bize bakıyordu sevgili gibi görünüyorduk ali bunu anladı elini belimden çekti hocayla tanıştık kendimizi tanıttık hoca yerimizi gösterdi ali ön sıralarda bir yere oturdu ben arka sırada bir erkeğin yanına oturdum aliyi görebiliyordum bu sıradan bana bakıp gülümsedi ali yanımdaki çocuk hiç konuşmuyordu ama baya yakışıklıydı ilk adımı ben atmak istedim ama yapamadım ali kızlar aliyle iyi anlaşmış gibi görünüyordu ama ali pek yüz vermiyordu birden konuşmaya başladım
Nefes: merhaba nefes ben Tahir: söylemiştin kendini tanıtırken Nefes: isimin Tahir: tahir ben Nefes: memnun oldum tahir
Elimi tuttu bende dedi gülümsedim kafamı aliye çevirdim görmüş olmalı ki gülümsemesi gitmişti kaş göz yaparak ne oldu dedim o sırada zil çaldı yanımdaki çocuk sınıftan koşarak çıktı ali yanıma geldi ben tahirin yerine geçtim ali yanıma oturdu elimi tuttu
Ali: iyi misin güzelim
Cevabımı veremeden tahir aliyi kaldırdı
Tahir: hayırdır el tutma falan Ali: hesap mı soracağım sana Nefes: ali sakin Tahir,ali: sen karışma
Tahir aliyi yakasından tuttu ve duvara yapıştırdı
Tahir: Nefes'Ten uzak dur Ali: neden çok mu beğendin
Bu sözü duyunca çok şaşırdım ve üzüldüm ali beni takmıyordu çantamı aldım koşarak sınıftan çıktım ali farkında bile değildi eve doğru yürümeye başladım ali kavga ederken beni takmıyordu göz yaşlarımı tutamadım eve gitmek yerine sahil yoluna indim ali sonunda gittiğimi anlamıştı arayıp duruyordu mesajlar gelmeye başladı hiçbirini okumadım sahile oturdum burası benim favori mekanımdı ailemi kaybettiğimde ali getirmişti beni buraya o zamandan beri ne zaman üzülsem buraya gelirdim saatin farkında değildim hava baya kararmıştı saate baktım ikinci mekanıma gitme zamanı gelmişti....
