➳ ⦃ BAŞIMIN BELASI ⦄ Karma + Rio ➳

➳11➳

Karma'dan

Sugino az kalsın çaktırıyordu. Rio'nun benden bile uyanık olduğunu kaç kez anlatmıştım ona oysa ki

"Nesi var bunun?" Diye sordu bana Rio gittikten sonra

Dudaklarımı aşağı doğru büktüm

''Bilmiyorum. Sanırım beni sevmiyor. Hiçbir şekilde''

Elini omzuma koydu

''Hangi açıdan sevmediğini sanıyorsun?''

Yalnızca iç geçirmekle yetinmiştim. 

''Gelsene konuşalım biraz'' dedi beni kolumdan tutarak

Kampüsten biraz uzaklaşıp yalnız konuşabileceğimiz bir yere gittik. Zaten bu kalabalıkta bizi kimse aramazdı. Sugino mutfağa geçmese de olurdu üç kişi idare edebilirdi orayı. Bizde bu durumdan istifade rahatça konuşabilirdik. Tabi Koro-sensei tarafından basılmazsak. 

''Baksana, bana anlattıkların hala geçerli mi senin için?'' 

Sugino'nun zarfına gelmek istemedim ama bu konuda güvendiğim ve sırrımı paylaştığım tek kişi oydu maalesef

''Hangi konuda?''

''Rio-san'dan hoşlandığın''

Sesi yüksek çıkmıştı. Kolunu dürttüm

''Bağırma lan biri duyacak''

''Ya kim olacak burada sende?''

''İyi o zaman bende şuranın tepesine çıkayım Sugino Kanzaki'yi seviyor diye avaz avaz bağırayım nasıl olur?''

Sugino da aynı şekilde gerildi

''Sussana!'' dedi utanarak

''Ya nasıl oluyormuş?'' dedim sırıta sırıta

Sugino böyle söyleyince iyice bozuntuya verdi

''Hiç komik değil'' diyerek somurttu

''Tamam lan gel bozulma'' 

Güvence verircesine sırtını sıvazladım. 

''Söylersem eğer Rio-san'a da dahil kimseye ağzından kaçırmayacağına söz verir misin? Verdiğin sözün karşılığında bende senin sırrını saklarım''

''Peki. Söz veriyorum. Söyle''

''Tamam o zaman. Şimdi Sugino, ben Rio'yu seviyorum. Ama o beni göremiyor ve sanırım benden nefret ediyor.''

''Tahmin etmeliydim'' dedi bilmişlik taslayarak

''Nereden anladın?''

''Ona değer vermesen ceketini vermezdin, ikincisi de onunla daha çok zaman geçirebilmek için Koro-sensei ile işi pişirmezdin''

''Vayy! Sugino sandığımdan da uyanık çıktın.''

''Ne sandın beni? Ben arkadaşlarımın kaşından gözünden anlarım. Neyse, hislerinden eminsin değil mi?''

Evet anlamında başımı salladıktan sonra cümleme devam ettim

''Bir şeyden daha eminim. O beni değil, Nagisa'yı seviyor. Çabalarım boşuna sanki Sugino. Beni hiçbir zaman sevmeyecek birini beklemek... gerçekten çok zor''

Sırtımı sıvazlayarak teselli etmeye çalıştı

''Öyle söyleme. Bu kadar umutsuz olma Karma.''

''İnsanın kalbindeki kişiyi silemeyiz ki Sugino. Hangi sebeple umut bağlayabilirim söyler misin? Beni sevme ihtimaline karşı seviyorum. Artık gerisini sen düşün''

''Senin adına üzüldüm dostum''

''Keşke bir de içimi görebilsen. Benim dışarıdan serseri gibi göründüğüme bakma. Duygularımı gizlediğime de. Bana göstermiş olduğu tavırlı ve nefret dolu hareketler beni adeta parçalıyor. Umutlarımı öldürüyor. Umutlarımla birlikte beni de. Ona benden nefret etmen umrumda değil demiştim, asıl söylemek istediğim de neydi biliyor musun?'' 

İlk defa bu kadar içten konuşmuştum. Rio'ya kişiliğimin bu yönünü göstermedim. Çünkü ondan da bir adım bekledim. Beklediysem de boşuna beklemiştim.

İçimden sigara yakmak geçti

''Karma, sen gerçekten bu kızı seviyorsun. Senden duymayı beklemediğim cümleler bunlar''

''Bir de ona söyleyebilsem keşke. Söyleyemiyorum. Bir adım bile yaklaşmıyor. Onu sevmeyen birinin peşinden koşarak kendisini asıl seveni görmüyor.''

Benim adıma o da üzülmüştü. İç geçirerek ciddi bir soru yöneltti bana

''Peki orada ne demek istedin ona?''

''Ben...''

Tam söylüyordum ki arkamızdaki çalıların hışırdadığını duydum. İkimiz de arkamıza sıçrar gibi döndük

''Oww! Kim var orada!''

Birinin koştuğunu duymuş gibiydim. Anladığım oydu ki biri bizi dinliyordu. Her kimse Rio'yu sevdiğimi öğrenmiş olmalıydı ve bundan sonrasında bu sırrın okula yayılma riskiyle karşı karşıya kalacaktım.