➳ ⦃ BAŞIMIN BELASI ⦄ Karma + Rio ➳

➳16➳

Nagisa yüzümdeki donuk ifadeyi görmüştü

''Rio-san?''

Bir hışımla oradan uzaklaştım. Kendimi neresi olduğu fark etmeksizin bir yere atmak istiyordum. Bu yer cehennemin dibi de olabilirdi.

Kampüsün ağaçlık alanına kadar koştum. Ellerimi ağacın gövdesine yaslayıp hunharca ağlamaya başladım.

''Neden? Neden? Neden?...''

Tek söyleyebildiğim duydu. İki dudağımın arasından çıkan tek kelimelik kalabalık isyanlar.

Elimi yumruk yapıp ağacın gövdesine tüm gücümle vurdum. Kum torbasına vurur gibi vurmaya devam ettim. Parmaklarımın boğumları morarmıştı ve kanıyordu.

''Kendine verdiğin zarar neden?''

Karma da hepsinin üzerine bayrak dikmişti resmen. Tam da gelecek zamanı bulmuştu. Bu defa onu parçalayabilirdim

''Niye geldin? Hırka attığın suratıma bir de tokat indirmek için mi!''

Bağırırken ağzımdan tükürükler saçılıyordu. Yüzüm kıpkırmızı kesilmişti. Karma benim öfkeden çılgına dönmüş halime karşı son derece sakin yaklaşıyordu.

Bana doğru yürüdü.

''Şimdi anladın değil mi?''

''Neyi anlayacağım daha!''

Omuzlarımdan sımsıkı tutup ağacın gövdesine yasladı.

''O seni benim kadar umursadı mı! Seni görmedi bile! Değdi mi körü körüne sevmene ha! Hak etti mi sence!''

Bunları söylerken bir yandan da beni silkeliyordu

''Bırak beni Karma!'' dedim ellerimi göğsünde birleştirip itmeye çalışarak

İtemiyordum. Var gücüyle abanmıştı üzerime

''Dinleyeceksin! Bunca zaman söylediğim her şeyi ağzıma tıkadın. Artık konuşma sırası bende Rio!''

''Seni dinlemek zorunda değilim çekil önümden!''

Kaçmaya yeltenirken yine sımsıkı tuttu beni

''Zorundasın!''

''NİÇİN!''

Derin biri nefes alıp sabır dilenir gibi yukarı baktı.

''ÇÜNKÜ SEVİYORUM SENİ ULAN!''

Bir şey dememe bile fırsat kalmadan beni kendine çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Yanaklarım kıpkırmızı kesilmişti. Gözbebeklerim yerinden fırlayacak gibi genişlemişti.

Bir parça sitem bir parça da özlem barındıran bu ani öpücük nefesimi kesmeye yetmişti.

Karma Akabane. Sınıfın en yakışıklı çocuğu. Onca kişi içinden neden beni seçmişti? Neden ben? Kalbimde başkası varken onun beni öpmesine nasıl izin vermiştim.

Boşta kalan elimle onu geriye ittirdim

''Hayvan!'' diye haykırdım

''Hala mı değerimi anlamayacaksın. Seni seviyorum dedim Rio. Beni görebilmem için ne kadar süründüğümü bir bilseydin keşke. Ama haklısın. Sen beni başıboş,hırtın biri olarak tanıdın. Söyler misin Rio?''

Saçımın bir tutamını parmaklarımın arasından geçirdi.

''Hiç mi birşey yok o taş kalbinde. Benden daha çok yanan yüreğinde? Bana hiç mi yer vermedin?''

Ondan nefret ediyordum ama beni anladığı gerçeğini inkar edemezdim. Nagisa'yı Kayano'yla el ele gördüğüm an kalbimde acısından ölemediğim bir sızı hissetmiştim. Hem kendimi hemde onu üzmüştüm

''Parçaladın beni Rio. Parçaladın. Sana o gün söylemek istediğim neydi biliyor musun? Benden nefret etmeni umursamıyorum,çünkü beni sevmeni benimle olmanı istiyorum. Ama doğru ya, artık bunların bir kıymeti yok. Kör olmaya devam edebilirsin. Sana ilk ve son kez sevdiğimi söyledim. Elveda''

Arkasını döndüğü anda belini kollarımla sarmam bir oldu. Sırtına başımı koydum ve sessizce gözyaşlarımı dökmeye devam ettim.