ölüm kurgusu, yoonmin.

chapter, 1

Tanrım, sesin çok güzel.

̷Giriş.
⠀⠀
Güçlü, zayıf ya da istekli doğulmaz. Güçlü olunur, duru olunur. Yazgı insanın içinde değil, onun çevresindedir. Bazen ise sadece hasta doğarsınız. Bu durumda insan güçlü doğmuş olmaz, velhâsılkelam güçlü de olamaz.

Çünkü ölüyordur.

Sâhi, insan doğduğu andan itibaren ölüyor. Ölümle bir nevi papatya çayı içiyoruz. Doğanın kanunu gibi, ama sanki şeytan koymuş.

O sıralar Min Yoongi şimdiye göre daha iyiydi; hastalıklı görünüyordu, ölü gibi değil. Odası o sıra hastalık gibi kokuyordu, ölüm gibi değil. Her şey ne çok değişti! Ölüm artık ağırdan/yavaştan kendi şarkısını mırıldanıyor. Her sözcüğü tekrarlamak zorunda, kekeme biri gibi ölüm; tıpkı şiiri bitirince baştan başlayan biri gibi. Tıpkı bir şair gibi!

O kış akşamı odasındaki ufak balkona yatağındaki kırmızı yorganı sürükleyerek kendisi ile beraber çıkmış ve yere çöküp kırmızı yorganı üzerine çekmişti. İnce ve beyaz, kemikli parmakları HB kalemi kavramış, kalemi sıkmamasına rağmen narin ellerinin üzerinde şişen damarları ortaya çıkmıştı. Arada bir ince dudaklarıyla derin, hırıltılı nefesler alıyor ve yorganının altından çıkan çıplak ayaklarını sağa sola sallıyordu.

Öteki eliyle de açık tuttuğu defter bomboştu. Bu defteri yapraklarını yumuşak bulduğu için birkaç ay önce almıştı ve yanından asla ayırmıyordu. Lâkin yine de, defter bomboştu.

Defterin kapağında başlarda Hello Kitty karakteri vardı fakat zamanla Min Yoongi defteri mat siyaha, ucu bozulmuş 6m fırçası ile boyamış, uzun zamandır düzenli olarak kuruttuğu çiçekleri de tane tane defterin üzerine yapıştırmaya başlamıştı. Bunu o kadar sık yapmaya başlamıştı ki, zamanla, özellikle dikkatli baktığınız zaman siyah kalan yerleri zar zor seçebiliyordunuz.

Min Yoongi'yi rahatsız eden defterin boş olması değil, kafasının boş olmasıydı. Soğuktan kızaran burnunu sessizce çekmiş, çıplak sağ ayağına dikmişti gözlerini.

Yan evden müzik sesi geliyordu, Yoongi bu balkona çıkıp çalınan şarkıları dinlemeyi severdi. Ses çıkartmadan yarım saat kadar çalınan şarkıyı dinler, daha sonra soğuk hava nefesini tıkadığı için eve girer ve hava makinesiyle ciğerlerine ilaçlı hava çekerdi.

Ondan sonra da, bir daha balkona çıkmazdı zaten. Müziğin ne zamana kadar çalındığını asla bilemeyeceğini düşünürdü. Fakat yine de Min Yoongi çok yakında müziğin aslında hiçbir zaman sona ermediğini öğrenecekti.
⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
bölüm sonu.