ölüm kurgusu, yoonmin.

7, ay'a çiçeklendirme;

;12;24- Begonya ve Büyük Balık.

Ne ona seslenebilmiş, ne ona adını sorabilmiş, ne onun için çiçekler dikebilmiş, (-kokuları saçlarına karışsın diye,) ne de ona şarkılarımı dinletebilmiştim. Saçlarım dağınıktı, hayatım dağınıktı, kafam ve kalbim dağınıktı. Gün geçtikçe çöküyordum/ölüyordum. Her şey, her şeyim dağınık kalmıştı. Fakat çizim defterim ne hâldeydi? Kalemime ne olmuştu o hâlde?

Anlatayım,

Öncelikle; iki tane yeni kalem almıştım, çünkü aylardır bitiremediğim o kalem sonunda bitmişti.

Defterim? Yarılamıştım. İçinde farklı farklı çiçek türleri vardı. Yalan olmasın, çoğu çiçeği, pekâlâ hemen hemen hepsini kafamdan sallamıştım.⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Eminin yeryüzünde çoğuna benzer yüzlerce çiçek vardı, lâkin bu yine de çizdiğim bütün o çiçeklerin hepsini kafamdan uydurmuş olduğum gerçeğini değiştirmiyordu. Tıpkı o çocuk gibi, hepsi kafamdan ansızın ortaya çıkmıştı.

Kendimi bir kere kandırmıştım.

Her resmin altında bir tane şarkı ismi yazıyordu, ve saatler. Genelde onu gördüğüm/göremediğim saatleri yazıyordum;

Lilyum'u andıran bir çiçeğin altında;21.99; buradasın ve gülümsedin. Sanırım parmaklarının arasındaki yaprak sana hoş bir espiri yaptı. Ya da sadece üzülmüşsündür.

Pek başarılı bir çizim olmasa da, bir papatyanın altında; 04.36; burada değilsin, muhtemelen uyuyorsun. Sadece nefessiz kaldığım için balkona çıktım. Seni görmeyi ummuştum, güzel uykular."

o yaprak bana da bir espiri yaptı;

sabaha kadar kan kustum.

bölüm sonu.

"Çin Böceğinin Kaçışı; daha sonra da, tarçın ağacı yapraklarıyla süslediği saçlarını çözdü ve simsiyah saçlarını ortaya çıkardı. İpek böceği de yumurtalarını işte oraya gizlemişti. Min Yoongi güzel bir çocuktu, ama asla sevilmedi."-Park Jimin.