ေလးငယ္အေၾကာင္းမိဘေတြအေၾကာင္းသူ႔အမွန္အတုိင္းသိရေအာင္ေျပာျပခ်င္ေပမဲ့ေဒါက္တာJunကမေျပာျပဖုိ႔တားသည္။
ကေလးငယ္အေနနဲ႔အမွန္အတုိင္းသိသင့္တယ္ဆုိတာျဖစ္သင့္ေပမဲ့က်န္းမာေရးအေျခအေနအရအခုေလာေလာဆယ္ေတာ့မသိသင့္ေသးဘူးေလ။
"ကုိႀကီးေရ"
အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာၿပီးSehunကုိလာဖက္ကာျပဳံးေနတဲ့ကေလးငယ္ေလးေၾကာင့္
"ေျပာ ကေလးငယ္ ဘာလုိခ်င္လုိ႔လဲဟင္"
"အျပင္လုိက္သြားခ်င္လုိ႔"
"ဘယ္သူနဲ႔လဲကေလးငယ္ရဲ႕"
"မားမားနဲ႔ပါကုိႀကီး"
"ေအာ္ဟုတ္သားဘဲမေန႔ကေမေမလာမယ္လုိ႔ေျပာထားေမ့ေနတာဘဲကေလးငယ္"
"သြားလုိ႔ရလားဟင္ကုိႀကီး"
"ရတယ္ကေလးငယ္ပင္ပန္းရင္မားမးကုိေသခ်ာေျပာျပေနာ္ကေလးငယ္ေပေတၿပီးမေနနဲ႔ၾကားလား"
"ဟုတ္ကဲ့ကုိႀကီးစိတ္ခ်ပါဗ်"
ေမေမေရာက္လာေတာ့စိတ္မခ်စြာမွာေနတဲ့sehunကုိၾကည့္ကာပုိရန္ေကာဆုိတဲ့အၾကည့္မိ်ဳးၾကည့္တာမုိ႔ပါးစပ္ပိတ္လုိက္ရသည္။ကိုႀကီးကခြင့္ျပဳတာမုိ႔မားမားေနာက္ကုိလုိက္လာခဲ့လုိက္သည္။
"မားမား nini ကုိဟုိဟာေလးဝယ္ေပးပါ့လား"
"ဘာလဲကေလးရဲ႕"
"ေခ်ာကလက္ကိတ္ေလးပါမားမား"
"ကေလးစာလုိ႔မရဘူးဆိုဘာလုပ္ဖုိ႔လဲသားေလးရဲ႕"
"ကုိႀကီးအတြက္ပါမားမားကိုႀကီးစားတာမၾကာခဏေတြ႕လုိ႔ဝယ္ေက်ြးခ်င္လုိ႔ပါမားမား"
"ေအာ္သူ႔ကုိႀကီးကုိေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္ေပါ့ဟုတ္လားကေလးေလး"
"ညေနျပန္လာရင္းေက်ြးခ်င္လုိ႔"
"အခုသြားေက်ြးၾကမလားသားသား"
"ကုိႀကီးရုံးမွာလားမားမားေတာ္ၾကာကုိႀကီးအတြက္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလုိ႔ပါမားမား"
"ဘာမေကာင္းတာလဲကေလးရဲ႕"
"niniကပညာမတတ္ဘာမတတ္နဲ႔ကုိႀကီးနဲ႔မထုိက္တန္ဘူးေလမားမားရယ္သူ႔မ်ားေတြကုိႀကီးကုိကဲ့ရဲ႕မွာစုိးလုိ႔ပါအိမ္ေရာက္မွဘဲေက်ြးေတာ့မယ္"
ကေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။သားအေပၚအဲေလာက္အထိစဥ္းစားေပးရွာတာသားသာသိရင္ပုိၿပီးကေလးအတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမလားမသိ။
ရုံးခန္းသြားဖုိ႔ဘယ္လုိမွေခၚမရတာေၾကာင့္အိမ္ဘဲျပန္ပုိ႔ေပးၿပီးမွသားျဖစ္သူရုံးခန္းကုိသြားလုိက္သည္။
"ေမေမေရာက္ေနတာၾကာၿပီးလားသားအစည္းအေဝးကနည္းနည္းၾကာသြားလုိ႔"
"ရပါတယ္သားေမေမေရာက္တာမၾကာေသးဘူး"
"အပူလားအေအးလားေမေမ"
"ေနေန သား ေမေမမေသာက္ေတာ့ဘူးသားကုိေျပာစ
ရာရွိလုိ႔လာခဲ့တာကြဲ႕သားအခိ်န္ရလား"
"ရပါတယ္ေမေမေျပာပါသားအခ်ိန္ရပါတယ္"
"ကေလးငယ္ကုိေမေမရုံးခန္းလုိက္ဖုိ႔ေခၚတာဘယ္လုိမွေခၚလုိ႔မရဘူးသားငယ္"
"ဟင္ ေအာ္သူကုိသားေအာ္ထားလုိ႔ုျဖစ္မယ္"
"မဟုတ္ဘူးသားငယ္သူ႔ကုိယ္သူစိတ္အားငယ္ေနတာအဲဒီကေလးကေမေမေခၚေတာ့သားအတြက္မေကာင္းဘူးတဲ့သူ႔လုိပညာမတတ္ဘာမတတ္လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္သားငယ္အတြက္မေကာင္းတာဘၿဲဖစ္မွာဆုိတာသူသိတယ္ဆုိၿပီးေခၚမရဘူးသားငယ္"
ေမေမ့စကားေၾကာင့္Sehunလည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။အိမ္ေရာက္မွသူ႔ကုိနားလည္ေအာင္ေျပာျပဖုိ႔စိတ္ကူးထားလုိက္သည္။သူ႔တုိ႔မိသားစုေရွ႕ေနအေၾကာင္းစုံစမ္းလုိ႔မရေသးတာမုိ႔ကေလးငယ္ကုိသူ႔ဘဝအေၾကာင္းမေျပာရေသးေပမဲ့ကေလးငယ္အားငယ္ေနတာကုိေတာ့နွစ္သိမ့္ေပးခ်င္မိသည္။
အစကကေလးငယ္ကုိမုန္းလုိ႔တရားခံထင္လုိ႔လက္ထပ္ခဲ့ေပမဲ့ကေလးငယ္ရဲ႕ျဖဴစက္မုွေတြကsehunကုိခ်စ္တတ္လာေစခဲ့သည္။
ဘဝမွာေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္မိသြားမယ္လုိတခါမွမေတြးမိေပမဲ့ကေလးငယ္ရဲ႕ျဖဴစင္မုွေတြကသူေလးကုိခ်စ္မိသြားေစဖုိ႔လမ္ၫြန္ေနသည္။ကေလးငယ္ကသာကုိႀကီးကုိခ်စ္တယ္လုိ႔မၾကာခဏေျပာေပမဲ့ကုိယ့္ကသူ႔ကုိခ်စ္တယ္လုိ႔မေျပာရေသးပါ။ကေလးငယ္ကုိသူၾကဳိက္တာေလးေတြေက်ြးခ်င္ေပမဲ့ေရာဂါေၾကာင့္မစားရေတာ့တကယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
"ကုိႀကီး ေမာေနတာလားဟင္"
အိမ္ေရာက္တုိင္းေမးေနၾကစကားေလးေမးၿပီးမွသူ႔လက္ထဲကကိတ္ေလးကိုေပးကာ
"အေမာေျပကုိႀကီးဒီကKim niniေလးဝယ္ခဲ့တာ"
"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္Kimလူႀကီးမင္း"
"မားမားကုိေက်းဇူးတင္ပါကုိႀကီးက်ြန္ေတာ္ကမားမားပုိက္ဆံနဲ႔ဝယ္လာတာပါကုိႀကီးရ"
"ဟုတ္ပါၿပီးလာခဲ့ကုိႀကီးအခန္းကုိလုိက္ၾကည့္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့ကုိႀကီးလုိက္ၾကည့္ခ်င္တယ္"
ကိတ္မုန္႔စားေနတဲ့ကုိႀကီးအနားထုိင္ကာစကားေတြေျပာေနတဲ့ကုိႀကီးသေဘာက်သလုိNiniေလးဆံပင္ေတြကုိဖြေပးရင္းစေနသည္။
ကုိႀကီးတုိ႔အိမ္ေရာက္မွက်န္းမာေရးပုိေကာင္းလာတာေၾကာင့္ထင္သည္နဂုိကပိန္ေနတဲ့ပါးျပင္ေလးကေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္လာတာမုိ႔ကုိႀကီးကဝက္ဝံေပါက္ေလးလုိ႔မၾကာခဏေခၚတတ္သည္။
YOU ARE READING
အမ်က္ေျပအနမ္းငယ္တစ္ပြင့္
Fanfictionေဒါသေတြေျပေပ်ာက္မယ္ဆုိရင္ သခင္အတြက္အမ်က္ေျပအနမ္းပြင့္ငယ္ကုိ က်ြဳန္ပ္ဆက္သပါ့မယ္သခင္