DANIEL YOON POV
Andito ako ngayon sa kwartong may nakalagay na signage gaya nang sinasabi sa katulong kanina....
Ilang oras na rin ako dito at nakaharap sa computer ko...
Habang nasa labas nang pintuang ito ang katulong ko at naglilinis....
"Yuraaaaaa.....
Bakit kailangan ko pang gawin ang trabaho mo...."Yan ang naririnig ko sa labas.
"sigurado akong napaka energetic niya....tingnan natin....kailangan ko munang taposin to...."
Ilang sandali ang lumipas....at napansin kong parang tahimik na sa labas.
tapos na kaya siya...?
Bat natahimik bigla?
May nangyari kayang iba?
"huh!..."
Nang may naramdaman ako sa may pintuan.Ano yon?is she....?
ROSE CHOI POV
"hay salamat at natapos na rin...kung sa bagay hindi naman masyadong marami ang nililinis ko...
Ahhh...makapag relax na rin.
Nag unat ako nang aking kamay.
Nahagip na naman nang mga mata ko ang pintuang may signage.Alam kong andito siya....hehehe
Lumapit pa ako nang lumapit dun.
At nang may napansin ako sa ilalim nang pinto.Hinila ko ito at parang gusto kong matawa sa nakita ko.
Blerghh...jobs job
Anong meron sa medyas na to?
Hehehe nakakatawa naman na ang isang katulad niya ay ganitong medyas ang ginagamit niya...hahahah
Naalala ko tuloy...meron din akong ganitong ganito na medyas nung elementary ko...."hey..sinubukan mo bang buksan ang pintoan ngayon lang?....
"huh! What?....."
Dinampot ko ang walkie talkie.
"hindi noh...."
"kung ganun...anong ginagawa mo sa pintuan?"
"kakatapos ko lang naman maglinis nang may napansin akong isang fashionistang....." hindi ko na natuloy.
"i hate it!when people cant follow simple instruction!...."
"hey..sandali lang....."
"doesnt matter!....napakasimple nang instruction hindi mo pa masunod! Pack your things and leave! Youre fired! Get out!...."
What ? !
"Hey ang kapal nang mukha niya na tanggalin ako sa walkie talkie lang!...."
"Wag mo akong akusahan ng isang bagay na hindi ko ginawa!..."
"hindi ko naman sinubukang buksan ang pinto! ...."
Humarap ako sa pinto.
"kung hindi ka lang sana nagtatago diyan all this time..eh di sana napansin mo yong fashionista mong medyas mo..."
"hey! Kausapin mo ako nang harap harapan!..."
"okay fine!ito yong stupid sock mo!
Hindi ko gustong magsimula nang ganito.
Whatever...i dont care anymore...
Grrrr! Fine!
Tskk...at least magawan ko pa siya nang dinner niya...hindi yong parang umalis ako at may tinatakbuhan....
DANIEL YOON POV
My head hurts.
Umupo ako. Isinandal ang ulo sa upoan at pumikit.
Pero kailangan ko pang tapusin ang presantation ko...
Naaalala ko pa noon:
"sinabi naman namin sayo...na hindi mo pa kaya...ang bata bata mo pa para mag manage nang kompanya...."
"im disappointed to you..."
Yan yong mga sinasabi nila sa akin noon...
Kaya...Alright...back to work.
ROSE CHOI POV
Iniimpake ko na ang mga damit ko at inilagay na sa maleta.
"ang lalaking yon,tanggalin ba naman ako sa walkie talkie lang!....kung sa bagay hindi ko na kailangang mag alala pa sa magulo naming sitwasyon...."
Biglang tumunog ang phone ko.
Nagreply na kaya si yura?...
Tiningnan ko ito. Updates lang pala sa isang kaibigan ko sa college noon.
Ohhh nice...hm...?
Tingnan mo nga naman sila..lahat sila meron nang sari sarili nilang pamumuhay.
Hindi ako makapaniwala...sila din yong mga college classmates ko na kasama ko sa isang boring classes noon.
Nakita ko ang post ni jenny. Yeyyy...vacay vacay....
"wow...narinig kong mahal daw ang resort na to ahhh...."
We somehow managed to survive the university life together.
And now ... Eveyone...
So successful....
Samantalang ako,andito,slouching like a potato!...
Huhuhuh! ! !
Humiga ako sa sofa.At ako? Im stuck! Being a babysitting to a weirdo nexr door! Just great!
Hindi ko pa nga nasabi sa mama ko na nawalan na ako nang trabaho.
Niimagine ko na nga kung anong sasabihin niya sa akin.
Pagkatapos nangyari sa last conversation namin...
"ano?gusto mo nang mag settle down agad sa boyfriend mo?sinasabi ko sayo na maging mahirap lang yan para sayo ngayon... Hindi mo ba naisip na ang hirap na magkaroon nang pamilya ngayon?...lalong lalo na ngayon ay wala ka pa ring magandang trabaho!..... Rose kailangan mo nang maghanap nang bago...hindi ka pa nman masyadong matanda para mag apply nang bago...pero kailangan mo ring magmadali kasi hindi ka na rin bumabata...."
"yang decision mo ngayon.. Siguradong makakaapekto yan sa future mo...so make sure..you choose wisely...."
And i just made an unwise decision...pagkatapos kung sumunod sa isang jerk kong ex boyfriend...at gamitin lahat nang savings ko...
At ang nangyari naman sa akin ngayon...tungkol dun sa weirdo kong boss....
Ahhh! Siguradong mapapatay ako nito ni mama.
Ilang sandali lang nang tumunog ang walkie talkie.
Bzzzz...
"hey...."
Ughh! Anong oras na ba ngayon?di ba tapos na kami sa araw na to?
"help....!"
H-huh?!...anong nangyari?!....
YOU ARE READING
Walkie Talkie : The Replacement Contract
RomanceThis is a sad story of a woman,who was lived for almost 30 yrs on planet earth... But still shes alone....shes nothing... But one day...may makilala siyang isang lalaki...na magbibigay pag asa sa kanya...pero may isang mali dahil sa mas nakakatanda...