Walkie Talkie : The Replacement Contract

chapter 15 : love it

DANIEL YOON POV

"bakit parang ikaw lang kinukunan sa picture na to?...at parang kina crop...ahhh! I hate that supermarket guy!... "

Reklamo niya sa picture na kuha kanina habang nasa bus na kami pauwi sa apartment.

"i swear hinding hindi na ako bibili dun?!... Ito kunin mo...hindi ko gusto yan...tsaka photo mo naman talaga yan ehhh!...."
Iniabot niya sa akin ang picture.

"hindi ko rin gusto iyan..." sabi ko sa kanya.

"kunin mo!...." kinuha ko ang picture .

"tingnan mo ang aura mo...hahaha..."

Natawa siya sa hitsura ko. Anong masama dito? Kung ayaw mo sa akin nalang to.

Nilagay ko nalang sa suit ko ang picture.

Atleast its not crowded unlike earlier.

May nakita akong bata na tawang tawa kasama ang mama niya.

Naalala ko tuloy ang aking mama.

Nasa gitna na ako sa akingvpag eemote nang may narinig ako sa akung tabi.

"zzzzzz.....zzzzzzz"

"huh?..."  tiningnan ko siya.

Mukhang sobrang napagod talaga siya.
Hindi ko rin naman siya masisisi marahil siguro sa gising siya buong gabi.

Tinitigan ko siya.

At hindi pa ako nakapag pasalamat sa kanya nang maayos.

Nakababa na kami sa bus.

"sobrang inaantok talaga ako kanina,sorry dun ha?...lets go...."

Kinuha ko ang iba niyang dala.

"then lets go..."

ROSE CHOI POV

Nabigla ako nang bigla niyang dalhin ang iba kong dinadala kanina...tinutulungan niya ako...

Ang bait naman niya ngayon....sa tingin ko hindi naman siguro siya ganunbka hopeless...

"its already this late...naalala ko tuloy yong naggyari last night....sinong may alam kung ano na naman ang maencounter natin ngayon?....

Nakakatuwa lang noh..ang dami palang pwedeng mangyari sa isang araw...."

Tiningnan ko siya. "sigurado ka ba talaga na okay ka na?...tsaka  alam mo...sobrang bigat mo...kailangan pa kitang kargahin papunta sa lugar mo...."

"well,wala namang nagsabi sayo na kargahin mo ako papunta sa bahay ko...."

"ano?gustuhin mo pang iwan kang walang malay sa daan?...hindi tayo pwdeng ganyan...para na kayang naka magnet sayo ang gulo,andiyan kahit saan ka pumunta...plus ang dali mo pang matakot..."

"hindi yan totoo...hindi ko alam kung ano yang pinagsasabi mo. Hindibako madaling matakot!..."

"ah ang laki nang spider! .."

Halos napatalon siya sa gulat.

"wahhh...saan?..."

"nasa kaliwang paa mo!...."
Tiningnan niya ang kaliwang paa niya.

"nasaan ba?..."

"hahahah!..." tawang tawa ako sa reaksyon nang mukha niya. Yong sobrang takot ang mukha.

"sabi mo hindi ka madaling matakot...hahaha...."

"thats it!...wag mo na akong kausapin kailanman!..."