Walkie Talkie : The Replacement Contract

chapter 10 : what a day!?

DANIEL YOO POV

Ubo ako nang ubo habang naglalakad pauwi sa bahay ko.

Sa tingin ko parang lumala ang pakiramdam ko...siguro dahil to sa sobrang trabaho at pagod...

"hey.....

Lumingon ako sa nagsasalita. Pagkatingin ko isang lasing.

"hey buddy....meron ka ba diyan kahit konti lang....?...hmmm...."

Tinitigan niya ako.

"anong ginagawa mo?..."

"mukha kang mayaman ahhh..."
Lumapit ito sa akin.

"baka naman pwede mong ibigay sa akin iyan....ang sapatos mo ohhh...ang ganda...."

Tumalikod na ako nang magsalita ulit ito.

"bigay ba yan nang mommy mo?.... Hey kinakausap pa kita!

Kaya hindi talaga ako lumalabas ehhh...ayoko sa ganitong sitwasyon...

"wag ka ngang suplado!..." sabi yan nang lasing at bigla niya akong tinabig at sa gulat ko nahulog ang dala ko.

"dali kahit kunti lang...ok na..."

"lumayo ka nga sa akin..."

"hey matuto ka namang gumalang!..."

"bitawan mo ako go away..!..."

Nang may biglang humila nang kamay sa lasing. Pagtingin ko si rose yon .

"excuse me sir..." yan ang sinabi niya. "anong maitutulong namin...?"

"dont to-to...." hindi ko natapos ang sasabihin ko nang hinawakan niya ako sa bisig ko.

"mayroon ba kayong kailangan?.."  mahinahon niyang tanong sa lasing. "may maitutulong po ba kami?. ...."

"yang lalaking yan!napakasuplado! Hambog!...." yan naman ang sagot ni lasing.

"linya ko yon...tinatakot mo ba kami!...." sabi ko habang nanginginig sa takot.

Humawak na talaga ako sa balikat ni rose.

"ano ba nanginginig ka..."  sabi ni rose sa akin.

"humihingi lang naman ako nang kunti kung may pera ba siya..."

"wag mo nga akong tinutulak...." pabulong na sabi ni rose.

"bat ba ang hambog mo?!"  sabi yan ni rose sa akin.

"saan ka ba talaga sa akin o sa kanya?...."

Nakita kong nag wink ang mata niya. Alam ko kung anong ibig sabihin dun... Sakyan ko lang daw siya. Now i got it.

ROSE CHOI POV

Hayy kapagod...
Mukhang ito na yong shortcut na daan...tama...medyo dumidilim na rin dito...

Anong nangyari?

May nakita kasi akong dalawang tao na mukhang nagtatalo.

Parang nakikita ko na ang jacket na yon ahhhh....oh my ghad....si sir ba yan?...

Lumapit ako sa kanila at sinabihan ko ang lasing na kasama ko ang lalaki. At tinatanong ko kung anong maitututlong namin? Meron ba siyang kailangan? Eh lalaking ito pala...talaga namang napaka rude nito eh...

Kumapit si sir sa aking balikat at ramdam na ramdam ko ang panginginig niya.

Tinutulak tulak pa niya ako.

Nagkunwari akong nagalit sa kanya at kwinelyuhan ko pa siya. Hahaha halatang halata na takot siya.

Sabi pa niya "san ka ba talaga sa akin o sa kanya?...."

Nag wink ako sa kanya nang pangalawa. I hope maintindihan niya yon. At bigla naman siyang tumango. Thats means,nakuha niya na kailangan naming sakyan ang lasing.

"dont be so rude!maging magalang ka nman sa mabubuting tao!

Binitawan ko na siya. At bigla siyang nagsalita at sabay bigay sa pera niya.

"hey ito ang kailangan mo di ba?..."

Anong ginagawa niya?sabing maging magalang....wala ba siya niyan?

"ito kunin mo at tigilan mo na kami!..o baka mas gusto mo pa nang marami..?."

Binubulungan ko si sir.

"anong ginagawa mo?hindi mo ba alam na lalo lamang yan magagalit at maooffend sa ginawa mo?...."

"yan! Ganyan! Pare pareho lamang kayong mayayaman!akala niyo lahat masosolve lang sa pera!

Hindi na maganda to.

"batang spoiled bratt na katulad mo ay hindi pa marunong umitindi sa lahat!

Mukhang kailangan ko nang gumawa nang paraan.

"sa tingin mo mas mabuti kang tao kesa sa akin? Tingnan natin!   "

Nakita kong unti unti niyang itinaas ang bote nang alak na dala niya. Alam ko ma kung ano ang susunod nito.

Kaya hinarang ko siya.

"sandali lang...!...time out please!...."

Buti nalang talaga at nakikinig siya sa akin. Kundi mukha ko ngayon ang nabasag.

Hinarap ko si sir.

"tama siya! Pano mo nagagawa to?...kasalanan mo tong lahat ehhh!..."

"sandali ako,ako?...." takot na takot niyang tanong sa akin. Hahaha nakakatawa siya tingnan.

"bat ba napaka insensitive mo?..."

Lumipat ako sa pwesto nang lasing.

"tingnan mo kung anong nangyari sa ginawa mo?..."

"yeahhh..."

"hey...." tawag pa niya sa akin. Pero hindi ko na pinansin .

"sorry talaga sa nangyari sir...talagang napaka rude nang batang yan ehhh...minsan nga hindi na ako makapagpigil nyan...."

"talaga?kawawa ka nman...."

"minsan kasi may mga tao talaga na hindi nila alam na nakakasakit na ang mga salita nila.... Alam ko kung ano ang pakiramdam nang minamaliit ka nang taong hindi man lang tayo kilala...."

"yahhh...ganun na nga! Huhuhu stupid politicians cut my pay....huhuhu..."

"sorry to hear that sir...sorry sa nangyaring gulo,sorry kung hindi naging mabuti ang lahat hindi po talaga namin sinasadya....pwde po bang hayaan nalang muna natin ito?...."

"all right! At dahil yan sa isa kang mabuting babae...at turuan mo yang bastardong yan nang leksyon para sa akin...."

"gotcha!...."

"hindi ako bastardo!...."

"ako nang bahala dito sir ...."

"okay im sorry too young lady...."

"goshhh...hindi na po ako bata hehehe...."

Tumalikod na kami at nagsimula nang lumakad.

What a day?