Welcome to the dark side

Titanic for my depression

Φτάνοντας στην Τίνο το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα ήταν ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ;
Το μέρος είναι παραδεισένιο σε συνδυασμό μάλιστα με τις αιθέριες υπάρξεις που κυκλοφορούσαν ...
Ωχ . Γιατί αρχίζω να μιλάω σαν τη Τζέσικα ;
Γιατί είσαι λυσσάρα να γιατί .
Δεν θυμάμαι να ζητήσαμε τη γνώμη σου .Σταμάτα να ασχολείσαι σαν παράξενη γειτόνισσα ..(Light-όλα τα chains . Παιδιά ο τύπος ξέρει #not)
Εμένα μου αρέσει ο Χρήστος ...
-Συγγνώμη δηλαδή για να πιάσει το τάμα πρέπει να ανέβουμε όλο αυτό με τα γόνατα ; , έφριξε η Νάντια δείχνοντας με ειρωνικό υφάκι την ανηφόρα μπροστά από την Παναγία την Τήνου .
-Ναι ,δηλαδή έλεος έχουμε και ένα ίματζ να διατηρήσουμε , σιγοντάρισε η Τζέσικα η οποία το μόνο που μπορεί να διατηρήσει είναι την πλαστική στη μύτη της .
-Disgusting people , disgusting human beings , ungrateful little motherfuckers, ξεφίσιξε ο Μάριος αλά Trisha Payatas στο Big brother . (Τι εννοείς δεν την ξέρεις; Να πας να μορφωθείς λίγο όλο My style rocks και Power of love .)
-Κοπελιά αν δεν ήθελες ας ,μην ερχόσουν , αααα δεν μου τη γλιτώνει σήμερα , άρχισε να τα παίρνει η Κατερίνα .
Βέβαια δεν είχε άδικο αλλά το μέρος ήταν πιο πήχτρα και από εκκλησία με παστωμένες θειάδες το Πάσχα .
-Λοιπόν , ακούστε . Όσοι θέλουν ανεβαίνουν , για να τελειώνουμε κάποια στιγμή , έχω και σολάριουμ στις 7 . Όσοι δεν θέλουν , μπορούν να περιμένουν εδώ τρώγοντας γλειφιτζούρια , πήρε πρωτοβουλία ο Μάριος .
Μετά από πολύωρη συζήτηση , παρολίγον μαλλιοτράβηγμα και πληγές που δεν αναπλάθονται ούτε στην επόμενη ζωή στα γόνατα φτάσαμε στην είσοδο όπου στέκονταν ένας ψηλός , γυμνασμένος νεαρός . Φορούσε μια κοντομάνικη μπλούζα και τα μυώδη χέρια του διαγράφονταν ολοκάθαρα καθώς άναβε ενα κεράκι .
Στέκονταν εκεί , μπροστά μας με τα ανακατεμένα του ξανθά μαλλιά και τα κάστανα του μάτια να μας κοιτάνε γουρλωμένα . Έδειχνε σαστισμένος και ντροπιασμένος ταυτόχρονα .
-Χρήστο ; , ψέλισσα με δυσκολία .
Πιο ήταν το διαβολικό μου σχέδιο ;
1)Θα έτρεχα πάνω του με φόρα και θα τον έριχνα κάτω .
2)Θα του έβαζα βραστά αβγά κάτω από τις μασχάλες μέχρι να ομολογήσει ποιος είναι και τι έκανε στο Χρήστο .
3)Θα τον σκότωνα βάζοντας τον να φάει τα βραστά αβγά .
4)Θα πήγαινα στην κηδεία του σαν να μην συνέβη τίποτα .
Να βάλω μαύρο ξώπλατο ή είναι too much;
-Τι κάνεις εσύ εδώ ; , ρώτησα σταυρώνοντας τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου .
-Τι ερώτηση είναι αυτή καλέ ; Ήξερε το μωρό μου ότι θα είμαι εγώ εδώ και ήρθε να με βρει . Καλά δεν τα λέω αγάπη μου; , ρώτησε η Νάντια πεταρίζοντας τόσο γρήγορα τις βλεφαρίδες της που θα μπορούσε να προκαλέσει ανεμοστρόβιλο .
-Λοιπόν εεεμ , μάλλον σου οφείλω κάποιες εξηγήσεις , χαμογέλασε νευρικά ο Χρήστος κοιτώντας με στα μάτια ,αγνοώντας επειδικτικά τη Νάντια .
-Εμένα ; Γιατί οι άλλοι ξέρουν συμβαίνει ; , άρχισα να νευριάζω κοιτώντας τους υπόλοιπους εξονυχιστικά .
Οι μόνοι που φαίνεται να ήξεραν κάτι ήταν τα αγόρια και η Κατερίνα στην οποία προφανώς είχε μιλήσει ο Χρήστος .
-Κι εσύ τέκνον Βρούτε; , ξεφύσιξα κοιτάζοντας την απογοητευμένη .
-Μη με κοιτάς εμένα γλυκιά μου , αυτός με όρκισε , είπε δείχνοντας τον Σπύρο .
-Ίρις ..., έκανε ο Χρήστος να με αγγίξει από τον ώμο αλλά τραβήχτηκα απότομα .
Τα απειροελάχιστα δευτερόλεπτα όμως που το κατάφερε ένιωσα μια ζεστασιά να με κατακλύζει. Τον ξαναένιωσα κοντά μου...
-Χρήστο πας καλά ; Πέθανα από την αγωνία μου για τον αν είσαι καλά και μετά μας λες ότι ο πατέρας σου έχει πρόβλημα και τώρα τι; , άρχισα να φωνάζω σαν την τρελή δασκάλα από το Καφέ της Χαράς (φανταστείτε για πόση τρέλα μιλάμε).
-Συγγνώμη εγώ απλά....
-Απλά τι ; Με βαρέθηκες και βρήκες μια δικαιολογία για να φύγεις ; , του φώναξα .
-Ίρις άσε με να σου εξηγήσω ,με κοίταξε απολογητικά .
-Δεν με ενδιαφέρουν οι δικαιολογίες σου πια.
{...}
Κοίτουσα για μέρες το κινητό μου περιμένοντας ένα μήνυμα από τον Χρήστο μετά από το ταξίδι που τελείωσε τόσο άδοξα . Ήμουν κλεισμένη στο σπίτι για μια εβδομάδα τρώγοντας παγωτό και βλέποντας ρομαντικές ταινίες στην τηλεόραση παρέα με ένα πακέτο χαρτομάντιλα με τις πριγκίπισσες της Disney.
Όχι ό,τι καλύτερο για την κατάσταση μου ε; Αλλά έτσι είμαι εγώ. Αυτοκαταστροφική .
Και ευσυγκίνητη.
Μα συγγνώμη πως γίνεται στον Τιτανικό στο τέλος να πεθαίνει ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο ; Αφού η σχεδία τους χωρούσε και τους δύο .
Παρεπιπτόντως αυτή είναι η αγαπημένη μου ταινία.
"I'll never let go Jack . I'll never let go."

Χμμμ από πότε αυτό το βιβλίο έγινε δραματικό ; Small part σήμερα αλλά έπονται πολλές εξελίξεις στην ιστορία μας .
See ya babies 👋 ❤️💋