Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13 Ekim 2015
Ellerimiz kenetliyken dünyadaki tüm sokaklar bize aitti. Geçtiğimiz her kaldırım, nefesini soluduğumuz her mekan varlığımızla çiçeklenirdi.
Jimin parmaklarını parmaklarıma dolayıp gülümseyince bu cümlelerin ne kadar doğru olduğunun bir kez daha farkına varmıştım.
"Bebeğim çok soğuk, gidelim hadi." dedim ellerindeki ellerimi sıkılaştırırken. Gülümsedi. O kadar parlak gülümsedi ki, ışığıyla göremez hâle geldim. Ondan başka hiçbir varlığı göremez hâle geldim...
İki yıldır benimdi. İki yıldır sevgilimdi. Mucize gibiydi, ama gerçekti işte.
O gece bardaki doğum gününe gitmeseydik belki de hâlâ kendi içimizde debeleniyor olacaktık. O geceki ilk öpücüğümüz çoğu şeye cevap olmuştu. Jimin beni iki yıldır uzaktan sevdiğini itiraf edince önce şaşırmış, sonra da rahatlamıştım.
Hislerim kirli falan değildi, karşılıklıydı.
Ona portakal ağacının üzerindeyken vurulduğumu itiraf edememiştim. Bu kadar uzun süredir hayalini kurduğumu ve acı çektiğimi bilmesi onu üzebilirdi.
Her şeyi boş verirsek, artık birbirimize aittik. Kokusu kokum olmuştu. Gülüşü gülüşüme karışmıştı. Birbirimizin biriciği oluvermiştik.
İki yıldır bir kez olsun masumiyetten uzak bir şekilde dokunmamıştım ona. Kirletmeye kıyamamıştım güzel bedenini. Reşit olmasını bekliyordum. Çünkü o hâlâ benim minik bebeğimdi.
Ve sonunda o gün gelmişti. Bugün meleğimin doğum günüydü. Yirminci yaş günü...
Sabahtan beri uzun soluklu bir randevuda olmamıza rağmen hâlâ doğum günü olduğunu hatırlamamıştı. O kadar masum, o kadar güzeldi ki...
Bana hyung demeyi kesmişti. Güzel dudaklarından ismimi duymak ilk günmüşçesine kalbimi çarptırıyordu.
"Tamam, gidelim." dedi yanağıma minik bir öpücük kondururken. Huzur dolmuştum. Evde onun için hazırladığım bir sürpriz vardı.
İkimiz de farklı üniversiteleri kazanmıştık fakat aynı şehirdeydik. Babamı da bir yıl önce kaybetmiştim. Jimin'in ailesi bana kucak açmıştı o zamanlar.
Ailesi ailem olmuştu.
İlişkimizden henüz haberleri yoktu ama kötü karşılayacak insanlar değillerdi. Zamanı gelince onlara da söylemeyi düşünüyorduk.
