"အင္း ..."
Sehun ... ႏိုးေနက်အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ... အသံရွည္ဆြဲလိုက္ရင္း ... ေဘးကေနရာကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ...
အရင္လို ... ေစာင္နဲ႔လံုးေထြးေနတတ္သည့္ ... မုန္႔ဖက္လံုးေလး ... ခါအီကိုမေတြ႕ရေတာ့ေပ ...
Sehun ... တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ရင္း ...
"စကား နားေထာင္တတ္လိုက္တဲ့ ... Jongin ေလးပါလား ..."
ဟိုေန႔က ... မဆိုသေလာက္ေလး ... နည္းနည္းေလးေလာက္ မာန္မဲလိုက္တာ ...
သံုးရက္ေလာက္ရွိၿပီ ... အပိုးက်ိဳးလာေသာ ... Jongin ...
မနက္ ... Sehun ... အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရင္ ... အဝတ္အစားမ်ားထုတ္ေပးတတ္လာသည့္ ... Jongin ...
မနက္ဆိုလည္း ... Sehun မထခင္ အရင္ထႏွင့္ေနတာကိုလည္း ... ေတြ႕ရတယ္ေလ ...
ထိုခ်ိန္ ... အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လာေသာ ... Jongin ...
Sehun လည္း ... ျပံဳးျပလိုက္ေသာ္လည္း ... တဖက္လွည့္သြားသည့္ ... Jongin ...
ကိုယ့္အား ေတြ႕ေသာ္လည္း ... ဒါပဲၾကည့္ ... ေခ်ခံလိုက္ရျပန္ၿပီ ...
"Jongin ... ေမာနင္း ..."
"••••• "
အသံၾကားဖို႔ေနေနသာသာ ... ျပန္ေတာင္လွည့္မၾကည့္သည့္ ... Jongin ...
အင္း ... ဒီေကာင္ေလး ... eng လို႔ႏႈတ္မဆက္တတ္လို႔ ထင္ပါတယ္ေလ ...
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ... ျဖည့္ေတြးလိုက္ရင္း ...
"ႏိုးေနၿပီလား ... ခါအီေလး ..."
ထိုအခ်ိန္ထိ ... အခန္းထဲကလႈပ္စိ လႈပ္စိျဖင့္ ... ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိသည့္ ... Jongin သည္ ဘာမွျပန္မေျပာ ...
ဘာလဲ ... ဟ ... ငါက ဝိညာဥ္မို႔မေတြ႕တာလား ...
ငါေနာ္ ...
ဒီ Jongin ေတာ့ ငါ Sehun စိတ္ရွိလက္ရွိ လုပ္ထည့္လိုက္ရ ... မေကာင္းရွိေရာ့မယ္ ...
"ႏိုးေနၿပီလား ... ေမးေနတယ္ေလ ... Oh Jongin ...!!! ပါးစပ္မပါဘူးလား ..."
"က်စ္ ...
ခင္ဗ်ားမွာေရာ ... မ်က္လံုးမပါဘူးလား ...!!!..."
"ဘာေျပာတယ္ ..."
"ခင္ဗ်ား ... မ်က္လံုးပါရင္ ... ႏိုးမႏိုးမေတြ႕ဘူးလား ..."
ESTÁS LEYENDO
TwentyFOUR {SeKai}
Fanficမင္းကငါ့တေန႔တာအတြက္...အခ်က္အခ်ာျဖစ္လာခဲ့တယ္... You are My TwentyFOUR Kim Jongin × Oh Sehun #SeKai #KaiHun
