It took her days before everything sunk in her senses. In those days she's spacing out, she's not in her usual self.
She's thankful Jaime isn't probing, he let her function the unusual way without arguing.
Ilang araw na din silang hindi nakakapag usap ni Poy, after that scene in his room. His brother took her home, well sa condo nila Jaime. At simula noon at hindi sila nagkikibuan, everything seem plain, boring, bland, unfunctional.
Lia was out of school for days now, ang balita nila ay umalis ito ng bansa. Becca is on her own, even when she's with us, she's not as active as she was before. Katie is on her usual and so is Jaime, while I'm trying to be in my usual.
But deep within, I'm lost.
What do I know about him right now? Well he was out of the country. She heard he took the opportunity he got from that known modeling agency in New York.
She knew that one, alam nito na gusto niya iyong tanggapin nito. But she did not expect him to take it now that things between them isn't going so well.
Lalo lamang sumama ang kanyang loob niya dito dahil sa ginawa nitong iyon. She was expecting him to go after her, to talk to her, to clear things between them, but he did not.
May kasalanan siya dito, hindi niya ikakaila iyon, napangunahan siya ng emosyon. It was not healthy, ngayon para siyang lumulutang sa bawat araw na nagdaraan. Without him around, everything about her seem so dull.
Kapag nakakasalamuha naman niya ang kapatid nito ay hindi iyon napapag usapan. Civil na rin ang pakikitungo nito sa kanya simula ng mangyari iyon.
Konti nalang, konting konti nalang at alam niyang bibigay na siya sa pag iisip dito. Gusto na niya itong makausap, she will apologise, kung kinakailangan na lumuhod siya sa harap nito gagawin niya. She will go to that extend para lang magkaayos sila dahil ngayon palang na hindi niya ito nakikita at nakakausap para na siyang susukuan ng katinuan.
Not even text message from him to assure her that they are okay. She tried calling his number but it was unattended, she ask his brother but he only shrugged his shoulder.
And every night she would cry, cry her heart out for breaking each days that passed.
"Mary, your parents are home"
Nagulat siya ng pag sagot sa mobile phone niya ay iyon kaagad ang ibinungad ng kanyang Lola.
"What!?" Gulat na gulat siya.
"Come home, darling"
Even in her grandmother's gentle voice, she can hear uncertainty in it.
Ang katahimikan niya sa condo ay nabulabog dahil sa tawag na iyon ng Lola niya.
Kahit matamlay at tinatamad siyang kumilos ay nagpumilit pa rin siya. Nagbihis at nag ayos ng kaunti bago lumabas ng kanyang silid. Naabutan niya sa living room si Jaime, nanonood ito habang may mga notes at laptop sa harap nito.
Lumingon ito sa gawi niya ng maramdaman ang kanyang presensya.
"Uuwi muna ako, mom and dad are home"
Tumango ito.
"Take care" sabi pa nito.
Lumabas na siya.
Siguro mas okay na din na umuwi muna siya sa bahay nila. Sa condo ay mas lalo lamang siyang nalulungkot. Naaalala niya ang mga nangyari noon sa kanila sa bawat sulok ng lugar na iyon.
Para na siyang masokista sa ginagawa niya sa sarili niyang iyon. Nasasaktan na siya pero nananatili pa rin siya doon habang inaalala ang masasaya nilang pinagsaluhan. Na para bang sa pag alala niya sa mga alaala nila ay babalik ang lahat sa dati.
