Żyję w pomieszczeniach pełnych
udawanych dzieł sztuki.
Żyję na ulicach
pustych spojrzeń w oczy.
Żyję w konwersacjach
bezinteresownej troski o siebie.
Nie od razu zrozumiałem,
w jakiej głębi żyję.
Mogę być dzieckiem epoki millennialsów.
Ale czy lubię fałsz?
