SUÇLU KİM?

BÖLÜM 6

"İNSANLAR EŞİT DOĞAR ANCAK ERTESİ GÜN İTİBARİYLE ARTIK EŞİT DEĞİLLERDİR."

                                                                            JULES RENARD

 

 

 

Okul müdürü dikkat çeken bir adamdı.

Geniş omuzları kalın bir boynu vardı.

Basık burnuna ve kepçe kulaklarına bakacak olursanız  ,  yakın temas sporuyla uğraştığı belliydi.

Muhtemelen boks yapıyordu.

Adam tekrar konuşmaya başladığında Roullier adamın güneydoğu aksanını fark etti.

Bortollini onlara  koltukları gösterdi,polisler de hemen oturdu.

Müdür büyük bürosunda yavaş yavaş ilerleyip,deri kaplamalı oyma sandalyesine ilişti.

Oturduğunda Roullier ve Bonal 'dan en az yirmi metre yüksekte kalmıştı.

Roullier adam için strateji ve imajın her şey olduğunu anlamıştı.

Sağdaki duvarı kaplayan kitaplık da bürosuna ilk defa girenlere bir mesaj veriyordu.

Roullier gülümsedi.

Kitaplığın camının arkasındaki kitapların hiçbiri  bir kere bile açılmışa benzemiyordu.

Daha başında adamı sevmemişti.

Onlara hitap ediş şekli adam hakkındaki izlenimlerini daha da kuvvetlendiriyordu.

"Baylar bu  olayı bir an önce açıklığa kavuşturmak konusunda size güveniyorum."

Bonal komiserine baktı.

Komiser açıklama yapma gereği duydu.

"Müdür bey biz polis memuruyuz , sihirbaz değil."dedi ağzından çıkan her kelimeye dikkat çekerek.

"Hay aksi..."diye başladı Bortollini.

Roullier bir el hareketiyle susmasını işaret etti.

"Ayrıca şunu da bilin ki,siz bize emir veremezsiniz  !  "

Sözleri bir kırbaç etkisi yaratmıştı.

Kendisine böyle davranılmaya pek de alışık olmayan Bortollini sarsılmıştı .

Adamın ifadesi polis memurlarını şaşırtmıştı.

Müdür önce gözlerini kıstı.

"Size emir vermek gibi bir niyetim yoktu, ama bu olay büyüyecek ve öğrencilerin  aileleri gelecek,onlara verecek cevabım olmalı .Bunu anlayın lütfen."

"Onlara sadece gerçeği söyleyin  "dedi Roullier.

"Yani?"

"Bir cinayet olduğunu ve katilin kim olduğu hakkında en ufak bir fikrinizin olmadığını .

Hatta polislerin olayla ilgilendiğini ekleyerek onların içini rahatlatabilirsiniz."

Bortollini ısrar etmenin faydasız olduğunu anlamıştı .

Bonal bu arada not defterini çıkartıp soru sordu:

"Müdür Bey,okullar tatilken neden okulunuzun açık olduğunu  söyler misiniz?"

"Bu lise diğer okullara benzemez "diye yanıtladı Bortollini.

"Ondan şüphemiz yok.Ama yine de..."

Müdür kaderine boyun eğmiş bir öğrenci edasıyla kollarını bağladı .

"Beni iyi dinleyin , aileler yüklü paralar ödemeye hazır , çünkü bizler sınavda başarı elde edeceklerinin garantisini veriyoruz.En ufak bir başarısızlığa izin veremeyiz.Orta düzeyde notlar alan öğrencilerimiz tatil boyunca okula geliyorlar.Burada yaz boyunca eksik oldukları konulardan özel ders alıyorlar."

"Peki aileleri bunu kabul ediyor mu?"diye sordu Roullier.

Tatillerde kızından ayrı olduğunu düşünemiyordu.

Bortollini küçümseyen bakışlarla baktı.

"Öğrencilerimizin aileleri Marsilya'nın önde gelen aileleridir.Burada önemli hastanelerde çalışan cerrahların ,ünlü avukatların,siyasetçilerin çocuklarını yetiştiriyoruz..."

Roullier iççekti.

Her  yerden baskı gelecekti demek.

Karakolun istediği , suçluyu bulmaktı.

Hemde mümkün olan en kısa sürede.