Twins

3-) Beklemek

     "Bazı şeyler uğruna beklemeye değer..."

____________3_Ay_Sonra__________

                    - Johnny -

     Ten yatakta kıvrılmış ellerimi tutuyordu ve bende saçlarını okşuyordum. O kadar çok terlemişti ki canı ne kadar yanıyordu kim bilir.

     Bebeklerimiz muhtemelen bu gün, yarın doğacaktı ve Ten'in ağrıları sıklaşıyordu. Başını yastığa bastırıp ellerimi daha sıkı tuttu ve tiz bir çığlık attı.

    Saçlarını alnından çekip "Tamam güzelim, bu kadarmış artık hastaneye gidelim. Sanırım dayanabileceğin sınırı çoktan aştık." dedim.
Beni anladımı hiç bilmiyorum çünkü hala inlemekle meşguldü.

    Aslında Ten'in canı yansın istemiyordum asla ama bunu yapan benim minik kızlarım olunca resmen gurur duymuştum. Kızların gelecek olması benide en az Ten kadar heyecanlandırıyordu.

    Onu yavaşça yataktan kaldırdım ve beline destek olup aşağı indirdim. Annem ve Ten'in annesi zaten yardım için gelmişlerdi bu yüzden rahattım.

    Ten'in annesi Bayan Solen, bizimle beraber bebek çantası elinde hasteneye geldi. Annemse evde durup yemek hazırlıyordu.

     Ameliyathane'nin önünde yaklaşık üç saat bekledikten sonra bir ağlama sesi duydum. Bir hemşire kızlarımızı tekerlekli yataklarına koymuş küveze götürüyordu.

    Bizim yanımızda durup "İlk kontrollerden sonra odanıza getireceğiz, merak etmeyin." dedi.
Başımı sallayıp kızlarımıza gülümsedim. O kadar tatlı gözüküyorkardı ki...

     Ama önemli olan şu an Ten'in ne halde olduğuydu. Odasına girip yanına doğru yürüdüm.
Ten uyuyordu.

     O kadar güzeldi ki beni için, başka hiç kimseye gerek yoktu sanki. Kahverengi yumuşacık saçları yastığına dağılmıştı ve yüzü bir melek gibi bembeyazdı.

    Saçlarını düzelttim ve kendi kendime gülümsedim. Muhtemelen eve gider gitmez banyo yapmak isteyecekti.

   Gözleri yavaşça açıldı ve güçsüz bileklerini kaldırıp ellerimi tuttu. "Kızlarımız güzel mi?" diye sordu.

    "Hemde nasıl" dedim. "Annelerine çekmişler." yavaşça kıpırdanıp gülümseyerek  elime vurdu.

     "Bu çok ilginç John, iki küçük bebeğin tüm sorumluluğu artık ikimizin omuzunda."dedi. Başımı salladım yalnızca...

    Bir baba olmak sorumluluk, çocuğunu kıskanmak, daha fazla iş, bebek bakıcılığı anlamına geliyor olabilirdi ama yanında muhteşem bir his de getiriyordu.

  
     Hayatımın en güzel anlarını hep Ten'in yanında yaşadım. Bundan sonrası için de aynı şeyi umarak karımı alnından öptüm ve " Geçti bebeğim. Artık bizimleler."dedim.

    Başını salladı ve "Geçti." dedi.
"Artık bizimleler..."