Çok soğuk olmayan, usul usul karın yağdığı bir gecede, ağzındaki sigarası ve yüz ifadesine zıt olan yumuşak adımları ile deniz kıyısına doğru yürüyordu.
Sigarasını henüz yarılamış olmasına rağmen yere atıp koyu kahve botları ile ezdi.
Çatık kaşlarının altında ki binlerce duygu barındıran gözleri sonsuzluk ve bilinmezliği andırıyordu. Gözlerini Ay'a doğru çevirdi.
Elinde tuttuğu bir kaç kağıt parçasını katlamak için bir dizini kırıp yere çöktü.
Üzerinde yazanlara kısa bir göz atıp kağıdı usulca katlamaya başladı.
Ayağa kalktıktan sonra kısa bir süre uçağın kanatlarında ki yazılarda tekrar bir göz gezdirdi. Gözleri Evrenim yazısında diğer kelimelere göre biraz daha fazla oyalandı.
Boş vermeyi seçip uçağı Ay'a doğru fırlattı. Esen hafif rüzgar yüzünden uçak rotasından sapıp ay ışığından oldukça uzak bir yer de denize düştü.
Bir kez daha bir dizinin üzerine çöküp kendi el yazısı olan başka bir kağıdı katladı bu sefer.
Aynı şekilde o kağıdıda Ay'a fırlattı. Önceki attığı uçağın ters yönüne gidip, bir birlerininden uzakta denize düştüler.
"Tıpkı bizim gibi."
Kahverengi paltosunun cebinden sigara paketini çıkartıp içinden bir sigara aldı. Paketin yanında üzerinde ayı şekili bulunan oymalı çakmağı ile sigarasını yakıp içine çekti.
Dumanı aynı şekilde Ay'a doğru üfledi.
"Kendine iyi bak ayıcık."
Hey 어긋난우리 검은수면위로비치는너의이름 그속에더깊이빠질수록 환영처럼너는멀어져가
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
