Bölüm 3

333 17 2
                                    

Nefes Asena Göktürk

Yaralarım sarıldıktan sonra helikoptere binmiştik. Lakabının Lazanya olduğunu öğrendiğim asker konuşmaya başladı.

" Komutanım sizin şimdi haberiniz yoktur. Burada herkes siz dahil bir tim kuruldu Gökkurt timi. Mardinde görev yapacağız. "

Aşık kısık sesle

" komutanım yaralarınız fena hele omzunuz fena"
" şşt omzumdan kimseye bahsetmiyoruz bu bir emirdir." dedim.

Ateş delici gözlerle bize bakarak
" ne konuşuyorsunuz " dedi
Aşık normal davranmaya çalışarak
" hiç" dedi.

Sonunda helikopter durunca indik. Hepimiz sıra olduk. Kor. Gen. Emre karşımızdaydı. Ateş bir adım öne çıkarak

" görev başarılı komutanım" dedi. Emre abi karşıma geçerek

" sonunda geldin ha " dedi.
" geldim komutanım deyip sıkıca sarıldım. Timin bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

Emre abi geri çekilince.
" eee ali ne zaman geliyor? " dedi. Gözlerim dolmadı aksine kafamı dikleştirdim. Yüksek bir sesle

" Vatan Sağolsun Komutanım " dedim.
Emre abi hüzünle baktı. Sonra sıkıntılı bir ses tonuyla

" Ateş Asenayı önce revire götür sonra yatakhaneyi göster valizi geldi orada" dedi.
Emre abiye bakarak " Komutanım benim silahlar geldi mi ?" dedim. Komutan gülerek " geldi geldi" dedi.

Ateş komutanla birlikte revire doğru gittik.

Ateş Ömer Göçe

Asena ile birlikte revire gittik revirdeki Doktor yaralar için ilaç verdi. Onu yatakhaneye götürdüm. yatakhaneye gider gitmez valizlerine yapıştı. Ah ne düşünmüştüm ki o da Diğer kızlar gibi kıyafetleri önem
veren biriydi hemen valizlerini açtı.

şok olmuş gözlerle ona bakıyordum valizinin içinden bildiğin bir yığın silah çıkmıştı silahlarından birini hemen eline aldı ve ona sıkı sıkı sarıldı yine ve yine Şok olmuştum

Benim ona baktığımı görünce hemen Valizini kapattı Ben de arkamı döndüm ve gittim.

Nefes Asena Göktürk

Ateş komutan gittikten sonra valizimi tekrar açtım . Silahlarıma sıkı sıkı sarıldım. Onlar benim canım dı hani bazıları sevgililerine canımın içi derlerdi ya ben bu duyguları silahlarına karşı besliyordum.

Eşyalarımı yerleştirdikten sonra yemekhaneye indim. Bir anda herkesin gözü bana döndü. Umursamadım neden umursayayım ki hayatım boyunca zaten hep umursamaz olmuştum.

Karnım guruldamaya başlayınca artık daha fazla aç kalamayacağımı anladım ve yemeğimi alıp bizim timin bulunduğu masaya oturdum.

Masanın en başına Ateş komutan oturmuştu. Ben yemeğimi yerken bana dikkatle bakıyordu. Onu umursamadım ve bana soru soran Araziye döndüm.

" Komutanım yanlış anlamazsanız bir şey soracaktım"

"Sor"

" Komutanım neden Asker olmak istediğiniz. Yani askeriyede çok az kız vardır da ondan. Şahsen ben ilk defa kız asker görüyorum. "

Gözlerimi kıstım tüm tim bana bakıyordu. Gözlerimin önünde abimin portresi canlandı.

Ne çok severdim onu. Sen benim yıkılmaz dağımsın derdim. Oda bana cennet kokulum derdi 9 yıl abimle sadece 9 yıl geçirmiştim o da yarım yamalak. Ben 9 yaşındayken şehit olmuştu.

Babam ünlü bir iş adamıydı. Annem de paraya pula çok önem veren biriydi. Bir gerçek abim vardı aralarında. Abim asker olmak isteyince çok karşı çıkmışlardı. Annem boşu boşuna ölmeyimi istiyorsun demişti abime. O an ondan nefret etmiştim.

Babamda abime son operasyona çıkmadan önce abime seni boşa yetiştirmişim git ne halin varsa gör ister öl ister geber demişti. İkisinden de hayatım boyunca nefret ettim.

Hala yaşıyorlar zengin hayatlarında. Arazinin sesiyle kendime geldim.
" komutanım?"

Sertçe yutkundum onlar benim silah arkadaşlarımdı onlara anlatmalıydım.
" Abim vardı. Ateş Göktürk. "
Ateş komutan gözlerini iyice bana dikti.

" Çok severdim onu. Ben daha 9 yaşındayken şehit oldu. Annem ve babam onun asker olmasını hiç istememişti. Onlar paranın peşindeydi. Abim şehit olunca hiçbiri üzülmedi. Cenazesini bile üstlenmediler. O günden sonra karar verdim asker olmaya. Anneme asker olacağım diyip dururdum. Bir gün bana senin sonunda onun gibimi olsun dedi. O gün evden kaçtım. Halama sığındım. O okuttu beni. "

Sözlerimi bitirdikten sonra time baktım hepsi masaya bakıyordu. Araziye döndükten sonra
"Sen neden asker oldun."
" Babam askerdi şehit oldu." dedi.

Elimi omzuna attım ve tebessüm ettim. Ateş kaşlarını çatmış arazinin omzuna attığım elime bakıyordu. Buna noluyo be. Ayağa kalktıktan sonra
" yarın saat 6 da içtima alanında olun"
Dedi ve gitti.

Hadi bakalım.

Beğenenlerin destekleri eksik olmasın.

GÖREVİMİZ MARDİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin