Ang bilis naman tumakbo ng oras, akala niyo yun 2 months na kaming makatabi ni Chris. At sa loob ng panahong yun pakiramdam ko medyo, medyo lang naman ha, medyo napapalapit na alaga yung loob ko sa kanya.
Kasi naman ang gwapo niya tapos maba---
"Aaww!"
"I'm sorry di ko sinasadya" Di ko na kasi namamalayan kasi yun nga I'm spacing out. Pinulot ko yung libro na nahulog at give it to her.
"*slap*
"Aray"
"You sederve it! Flirt, huwag na huwag ka ngang lumalapit-lapit sa Chris ko or else mas malala pa dyan ang kayang kong gawin sayo, NERD na nga Flirt pa"Pagkatapos ay mabilis siyang naglakd palayo.
Ang sakit! Grabe ang sakit!
Pero naguguluhan ako ako kung ano ang mas masakit. Kung yung sampal niya o yung sinabi niya. Basta ang alam ko lang masakit, masakit na masakit.
I run patungong garden, ang lugar kung saan nakapag-iisa ako. Iyak lang ako ng iyak hanggang sa may tumapik sa balikat o.
"Anong nangyari sa'yo Bridget?"
His voice is very familiar pero di ko siya pinansin. Itutulog ko nalang sakit na nararamdaman ko.
"Bridget its already its already 7 in the morning, magsisimula na ang klase"
Tiningan ko ang nagsalita, tama nga nga ang hinala ko.Pero bakit nandito si Chris siguro siya lalaking nakita ko kanina.
"Hindi ako papasok", matigas kong sabi sa kanya. Wala na akong pakialam kong makita niya akong umiiyak o kung maturn-off man siya sa akin.
"Alam kong ayaw mong umabsent, kaya halika ka na"
"ANO?, alam mo?, wala kang alam Chris, WALA.. Kaya 'pag sinabi kong ayaw ko, ayaw ko"
Nagulat siya sa mga sinabi ko, ako man ay nagulat rin pero wala na akong magagawa nabitawan ko na ang mga salitang yun.
"Kung hindi ka papasok, hindi na rin ako papasok." Pagkatapos ay nagcrossed-arms siya.
Para siyang bata, kung nasa mabuting pag-iisip ako ngayon e kikiligin ako pero hindi. Kailangan ko na talaga siyang iwasan para mawala na lahat ng sakit.
Sino ba kasi siya?
Sino ba ang babaeng yun?
