Cesare Pavese'nin bir sözü vardır,
"Acı çekmiş hiç kimse, artık eskisi gibi değildir."
Acı içime ilmik ilmik işlediğinde, üzerime örülen duvarların altında kaldığım anda anlamıştım değişmek zorunda olduğumu. 'Beni asla bırakmaz' dediğim insanın uçurumun kenarında aşağıya sallanırken elimi bırakacağını nereden bilebilirdim ki?
Ben tüm bu olanların benim üzerime yıkılacağını, sevdiğim, değer verdiğim insanların bana nefretle bakacağını nereden bilebilirdim?
Şimdi bana söyleyin kim isteyerek işler ki günahlarını..
