WILD

Find our way!

hoofdstuk 12

Na anderhalf uur loop ik terug naar de boomhut en heb niks gevangen.

Ik klim de hut in.

Net op tijd! zegt Kimberly en zet het eten op tafel.

Niks gevangen? vraagt Vanessa.

Nope.. antwoord ik.

Na het eten gaan we allemaal slapen want we zijn moe van al het jagen.

<ontbijt>

Dus ik zat te denken.. begon ik, als we naar Engeland willen, hoe gaan we daar dan komen?

Ik heb echt geen idee.. zegt Vanessa.

We kunnen voor een helikopter kijken? stelt Kimberly voor.

Kan jij daar mee vliegen dan? vraag ik.

Nee maar ik kan het proberen.. antwoord ze.

Het is een optie.. zegt Vanessa.

Ik haal mijn schouders op.

Ik weet niet wat jullie doen maar ik ga naar de zee.

Wat doen? vraagt Vanessa, maar ze knikt alweer want ze snapt het.

Douchen. Nou ja douchen. In bad, een heel groot bad.

Als ik klaar ben ga ik weer naar de hut.

Ik verveel me dus ik pak de laatste blaadjes uit mijn tas en wil gaan tekenen.

Maar zoals altijd weet ik niet wat ik moet tekenen.

Ik begin met het bos ik denk dat ik daar 2 uur mee bezig.

Wat nu? denk ik.

Ik begin mezelf in het hoekje te tekenen met een wapen en een zaklamp in mijn hand.

Daarna teken ik Vanessa.

Ik schrijf de tekst WILD erbij.

Ik ben er best trots op.

Ondertussen is het 3 uur dus ik weet niet wat ik moet doen.

Dus ik ga slapen.

Als ik wakker word denk ik dat Vanessa mijn pennen heeft gezien want als ik naast me kijk zie ik Kimberly met een snor en daarnaast Vanessa met was pennen.

Serieus? zeg ik lachend.

Wanneer Kimberly wakker word proesten we het uit in onze kussens want Kimberly blijft vragen wat er aan de hand is.

Na een tijdje kijkt ze in het spiegeltje van haar mobiel en lacht ook mee.

Ze giet wat water in haar hand en veegt het weg.

Als Kimberly's gezicht schoon is zegt ze: is het niet eens tijd op een andere schuilplaats te zoeken?