WILD

Stolen

Voordat je gaat lezen zeg ik even iedereen bedankt voor het lezen!!

En ik wil zeggen dat ik iedere 10 hoofdstukken heel lang word!!

hoofdstuk 10

We rennen achter de mannen aan.

Ik neem een sprint en spring.

Ik val bovenop de man en sta op, voor hij op kan staan.

Ik trap met mijn voet tegen zijn hand en zet mijn hand dan op zijn voet.

Uit mijn ooghoek zie ik dat Kimberly en Vanessa de andere man ook te pakken hebben.

Naam? vraagt Kimberly.

Waarom wil jij dat weten? vraagt de man onder mijn voet.

Ik trap harder op zijn hand.

John! zegt hij kreunend.

En die van jou? vraagt Vanessa.

Mark! zegt de andere,

Okè, Mark, John, Waarom hebben jullie onze spullen gestolen?

We hebben geen spullen? zegt John.

Ik kijk rond en zie mijn zwart sporttas.

Ik knik naar mijn sporttas, o nee? vraag ik.

Ja... begint Mark, we dachten dat er niemand woonden.

Daarom ligt er verse vis op de tafel.. zegt Vanessa geërgerd.

Het kon toch ook zijn dat jullie dood waren? vraagt Mark.

Het was een paar seconde stil.

Vanessa! hou hem vast, ik knik naar John.

Is goed! antwoord ze.

Ik loop naar de sporttas.

Wacht wacht wacht wacht!!!! roept Mark.

Wat ga je doen? vraagt hij.

Mijn sporttas pakken antwoord ik.

Nee stop! roept hij.

Ik kijk met een vragende blik naar hem.

Het is voor onze zus, ze is ziek en heeft spullen nodig, en een goed bed.

Ach man je lult uit je nek! zegt Kimerly.

Laat ze maar gaan zeg ik terwijl mijn tas pak.

En als ik je schaak dat je het weer doet breek ik allebei je poten! fluister ik tegen John.

En we lopen weg.

Kat? vraagt Vannesa.

Wat?

Wat zei je tegen hem?

Niks gewoon een waarschuwing zeg ik.

ohh.. antwoord ze.

Breek een raam in en kijk of er geen walkers zijn, ik upgrade onze boomhut, ik ben toch niet moe.

Doe je wel voorzichtig? vraagt Kimberly.

Tuurlijk.

Ik had nog genoeg houd over voor het geval dat dus ik maakt de boomhut wat groter en de muren wat hoger, het dak van dubbel hout zodat we ook een bovenverdieping hebben voor de bedden.

Ik leg een kleine plank hout neer om het eten op te leggen.

Als het helemaal klaar is ga ik nog even het huis checken en val dan in slaap.

De volgende ochtend word ik alleen wakker.

Kimberly en Vanessa liggen er niet meer en het valt ook op dat hun bedden er niet meer liggen.

Ik kijk uit gebroken raam en zie dat ze aan het eten zijn.

Ik kijk op mijn horloge.

1:00 PM.

Ik loop naar de boomhut toe.

Vanessa kijkt op.

Echt niet moe? vraagt ze lachend.

Grappig.. zeg ik lui.

Goede upgrade trouwens, meer ruimte bovenverdieping, echt gaaf!! zegt Kimberly.

Thanks! zeg ik.

Moet je wel lang over gedaan hebben denk ik? vraagt Vanessa.

Ja ik denk dat ik 4 uur ging slapen.

Wat zullen we doen vandaag? vraag ik.

Geen idee antwoord Vanessa.

Ik kijk Kimberly aan.

Ze shudt haar haar hoofd.

Wandeling maken? stel ik voor, we kunnen kijken of er meer overlevende zijn.

Is goed!!

Zullen we nu? vraagt Vanessa.

Ik kijk Kimberly aan.

Ik vind het goed zegt ze, maar heb je geen honger?

Nee antwoord ik.

Lets go!! Roept Vanessa die ondertussen al buiten is gaan staan.

Waar zullen we heen? vraag ik.

Uhmm Winkelcentrum? vraagt Vanessa.

Wij zijn echt zo'n sukkel zegt Kimberly.

Ja echt he zeg ik.

Huh? vraagt Vanessa.

Het winkelcentrum. Boodschappenwinkel. Eten. Drinken. Zeg ik.

Aaahh.. zegt ze.

We zwijgen terwijl we lopen, maar de stilte word verbroken door Kimberly.

We moeten niet in Den Helder blijven.

Ik denk dat we naar het buitenland moeten.

Engeland! zegt Vanessa en ze lacht naar me.

Grappig.. zeg ik sarcastisch.

Wat? vraagt Kimberly.

Haar vriend woont in Engeland.. begint Vanessa, hij heeft een gunshop.

Jupp antwoord ik.

Neusaap!! zegt Vanessa.

We lachen.

Maar niet nu! zegt Kimberly.

Als we nog een voorraadje kunnen maken dan zorgen we eerst wel dat ie leeg is..

Goed idee.. zeg ik.....