hoofdstuk 4
We lopen stil zwijgend naast elkaar met onze pijl en boog/kruisboog in onze handen.
Kom ik ken een ken goede boom waar je makkelijk in kan klimmen, het is wel wat moeilijk maar ook goed beveiligd tegen zombies stel ik voor.
Is goed antwoord ze.
We klimmen onder de stroom draad door (die toch nooit aanstaat) en klimmen in de boom.
We zitten ieder op een tak, Vanessa wat hoger.
En nu wachten, fluister ik.
We zitten een halfuur in de boom totdat ik opeens een hert tussen de bomen zie kruipen.
hé Vanes fluister ik en ze schrikt op.
Kijk tussen de bomen.
Ik zie hem fluistert ze terug.
Neem jij hem of ik? fluister ik.
Neem jij hem maar want als er 1 is dan is de rest er ook en anders lopen we naar het weiland naar de buffels fluistert ze.
Is goed fluister ik terug.
Ik pak een pijl uit mijn koker en leg hem tegen de "draad" aan, ik zet hem strak en laat hem in een snelle beweging los.
Het dier maakt nog een laatste geluid en valt dan neer.
We moeten veel geluid hebben gemaakt want ik hoor wat beneden.
<dit stuk bevat scheldwoorden>
Vanessa is zachtjes aan het door ratelen terwijl ik een klein stukje naar beneden klauter.
Ik zie een groepje van 11 zombies ofzo staan en ik trek aan de broekspijp van Vanessa.
Uhmmm begin ik, Vanessa.. ik denk dat je dit wel wilt zien..
Wat? vraagt ze.
Ik kijk naar haar gezicht en zie haar gezicht wit weg trekken.
Ik deed mijn best om mijn lach in te houden.
Ik weet het dit is een moment om serieus te zijn maar ik kan het gewoon niet houden.
Ik grinnik zachtjes.
Fuck fuck fuck.. scheld ze zachtjes.
We kunnen 1 ding doen.. begin ik, we schieten een paar dood tot er een stuk of 4 over zijn, springen naar beneden, nemen een sprint en onderweg bukken we even om wat pijlen op te pakken, en weer onder het hek door kruipen.
Goed idee zegt ze terug.
We konden nu gewoon hardop praten ze hadden ons nu toch al gezien maar we moesten niet te hard praten.
Terwijl ik nog een pijl uit mijn koker pak zegt Vanessa tegen mij: Ik heb geen pijlen meer..
Ik kijk haar verbaasd aan.
ik heb ze niet allemaal meegenomen omdat ik niet wist over er zombies waren.. zegt ze
Ik zucht typisch Vanessa, maar het is oke ik heb er nog net genoeg voor een paar zombies.
Maar je helpt dan wel mee met de pijlen pakken! zeg ik.
Ja ja tuurlijk antwoord ze.
We springen na een minuut of 2 naar beneden en rennen weg terwijl we een paar pijlen oppakken, en kruipen onder het hek door.
JE LEEST
WILD
Korkukijk ook op het profiel van @chubbyxcats Voor haar point of view het verhaal gaat over 2 meiden: Katherine & Vanessa ze zitten in de speeltuin wat te kletsen tot Vanessa een man tegen het hek ziet leunen Katherine vertrouwt het niet echt maar ze ga...