Sweet Fangs

4 CHOICE

Zakaria's POV

Nagimbal ang mahimbing kong tulog ng magingay ang aking telepono

Inabot ko ito at walang tingin tingin na sinagot ito

"I've heard what happened, you fine?"ani ng babaeng boses

"Do you even care?" Walang gana kong sagot. Tumayo ako sa kama at niloudspeak nalang at naghilamos

"Fix that attitude of yours zakaria" seryoso nitong sambit

"Then fix yours too" seryoso ko ring sambit at nagpunas ng mukha

"ZAKARIA!"nanggagalaiti nitong sigaw

"Do you even have to shout? It's as if I'm deaf" ani ko at binitbit ang cellphone ko sa kusina

"I'm still your mother so you better respect mo or else!" Banta nito, natigil ako sa paglagay ng dugo sa baso

"Or else what mother?" Sarkastiko kong saad

"You!"galit nyang sabi at may nadinig akong nabasag

"Why do you even call me?" tanong ko at sumimsim sa aking baso

"B-"naputol ang sasabihin nya ng may sumingit

"Anak? Ayos ka lang ba?"ang tatay ko pala

"I'm fine dad, what's the problem?"ani ko  bakit ba nila tinatanong kung okay ako?

"We heard what happened yesterday, nasaktan ka ba ng mga asong lobo?" Sarkastiko akong napatawa

"Seriously dad? Werewolves? Me? Lose?"

"Sabi ko nga" at!alam kong nakanguso sya ngayon

"How are you there anyway?"tanong nya

"I'm good dad" ani ko at inubos ang laman ng baso, hinugasan ko na din ito

"May problema ba?" Napakunot noo ako

"I don't have any"ani ko at umupo sa sofa ng sala ko

"You sure?"

"Hundred percent"

"Alright, we'll call you again, take care there baby. We love and miss you "

"Yes,yes. Love and miss you too dad"

"How about your mom?" Napairap nalang ako at pinatay ang tawag. Nabagsak ko ang aking telepono at nakapikit na sumandal

"Mommy look!"nakangiti kong sabi at tinuro ang isang kuneho

"Ang cute no? Too bad he'll be dead later on" nalungkot naman ako

"Sayang di natin sya pwedeng alagaan" sabi ko

"Syempre, magugulat nalang tayo makikita mo syang duguan sa kung saan" tawa nito,natawa na rin ako dahil totoo ang kanyang sinabi

Dati ay close na close kami ng nanay ko,ngunit marami na ang nagbago. Kasabay nun ang pagbabago naming dalawa

----

"Ms. Skewer?"tawag ng isang babae habang palabas ako ng building. Tiningnan ko lamang sya. Syempre bampira sya

"Ikaw nga! I'm glad to see you! I'm a fan!" Napataas ang kilay ko. Kailan pa ako nagkaroon ng mga tigahanga

"Marami kaming tigahanga mo! Pati ni Mr. Zero at ng loveteam nyo" at tumili sya

Hindi ko sya pinansin at tinalikuran nalang

"I love you parin! Steffany po pala name ko!"dinig kong sigaw nya na hindi ko pinansin

"Snobber mo naman" ani ng boses sa aking gilid

"Who cares and look who's talking"irap ko

"Sungit"ani nya

"You're a child" simpleng saad ko

"You changed me" mahina nyang sabi na narinig ko parin. Tiningnan ko sya

"And why?"

"Remember? Dati ikaw yung masiyahin, ako yung tahimik.  Naging tahimim ka so naging masiyahan ako"

"Connect it please" irap ko umalis na. May umakbay sa akin

"Let's go back to what we used to be please" mahina nyang sabi at hinalikan ang gilid ng aking noo

"Past is past, move on" at tumakbo na. Nagtungo ako sa tuktok ng building ng aming eskuwelahan

"Hoy Gae!" Sigaw ko

"Tch, ano ba! Hindi ako bakla sabi eh"inis nyang sabi

"Pangalan mo kaya yun" nguso ko

"Kahit na! Palitan mo nga Qez!" Inis nyang ani

"Oo na! Hmmm. Rome nalang"ani ko at tumawa inirapan nya lang ako. Lumapit ako sakanya at ginulo ang kanyang buhok

"Qez naman eh!"reklamo nya at inayos ang kanyang buhok

"Sabi ko naman kasi sayo mas gusto ko ang messy hair kaya bilang kaibigan kita, dapat mesyy hair ka din" ani ko at ginulo ang kanyang buhok

Napailing ako sa naisip ko, bakit ko ba binabalikan ang nakaraan?

Huminga ako ng malalim at tumingala sa buwan

"Andito ka lang pala" sya nanaman

"Anong kailangan mo zero?"

"You didn't attend the first class. I come looking for you "

"You didn't have to"

"Stand up qez"

"Quit calling me that" inis kong sabi

"And why?" Humiga sya sa tabi ko, nakadapa pala sya at nakasilip lang

"Pwede ba? We're not the same as before"at tumingin sa kanyang mata

"We can still go back" tumitig rin sya sa aking mata

"If we can, why are we like this then?" Ani ko

"It's your choice qez"ani nya

"Is it really me?"huminga ako ng malalim at pumikit na

Naramdaman ko ang pagayos nya ng higa sa aking tabi

"Why make it complicated if we can make it easy?" Dinig kong sabi nya

"Sometimes you may think that you can make thing easier but you can't.  Because it's the hardest thing to do" ani ko makalipas ang nakabibinging katahimikan

"Kailangan mo ring sumugal minsan" sagot nya

Hindi ko na sya sinagot bagkos ay binuksan ko nalang ang aking mga mata at tinitigan ang kay gandang langit

"It's your choice" dugtong nya

What he said was right. It was only my choice. It will always be my choice

--------

SHORT

Rome(rowm) - tawag ni zakaria kay zero